تعامل نظری اصول و شاخص های طراحی شهری در انطباق با تغییر اقلیم و بازتعریف جایگاه آن

بیان مساله: مقوله تغییر اقلیم و پایداری، پس از دهه 1970 میلادی، تبدیل به بزرگترین چالش عصر حاضر شده است. از بین عناصر انسان ساخت موثر در تغییرات اقلیمی، شهرها در اولویت اول می باشند. بااین‌حال مبانی نظری در خصوص شهرسازی پایدار بسیار محدود بوده و از طرفی مسئله افزایش سرعت تغییراقلیم، این چالش را به‌عنوان بزرگ‌ترین دغدغه جهان باقی گذاشته است. هدف: لذا هدف این نوشتار باز تعریف اصول تعاملی طراحی شهری و پدیده تغییر اقلیم و معرفی شاخص های آن در ساختار طراحی می باشد. روش:پژوهش حاضر تحقیقی بنیادی است که در آن از رویکرد تفسیرگرایی کمک گرفته ‌شده است. تکنیک های به‌کار رفته در این رویکرد، تحلیل محتوای کیفی با استفاده از روش دلفی در دو مرحله توسط پرسشنامه های نیمه ساختاری و بسته از جمعبندی نظرات 25 متخصص و ارزیابی کمی با استفاده از تحلیل شبکه ای می باشد. یافته‌ها: دستاورد پژوهش حاضر باز تعریف اصول طراحی شهری در عناصر شهری (ساختمان ها/ فضاهای باز طبیعی، فضاهای باز عمومی، خیابان ها و معابر به عنوان فضای شهری/ فضای تبادل و حمل و نقل)، معرفی شاخص ها و سنجه های طراحی برای هر اصل شامل آسایش اقلیمی، کاهش آلودگی، هماهنگی بستر و زمینه، استفاده از انرژی تجدیدپذیر و حفظ محیط زیست می باشد. نتیجه گیری: این مقاله بحث می نماید که تغییر اقلیم و طراحی شهری دارای تعامل دو جانبه می باشد و جهت کنترل تغییر اقلیم می بایست در طراحی شهرها به شاخص های آن توجه نمود.

Theoretical Interaction of Principles and Indicators of Urban Design in Adaptation to the Climate Change and Redefining Its Position

Background: Climate change and sustainability have become the biggest challenges of the present era since the 1970s. Among the elements of human construction that are effective in climate change, cities are the first priority. At present, climate change and its effects have accounted for a wide range of urban and urban issues Cities occupy a very small percentage of the planet, but consume an extraordinary share of its resources. The impact of urban development (building and transportation) on climate change in developed countries is up to about 60% and in developing countries is about 80%. One of the theories of climate change is the impact of humans on the natural environment. Urbanization is contributing to climate change by changing energy consumption due to increased greenhouse gas emissions. However, the theoretical foundations for sustainable urbanization are very limited, and on the other hand, the issue of increasing the rate of climate change has left this challenge as the world’s biggest concern.Objectives: The purpose of this paper was to redefine the interactive principles of urban design and the phenomenon of climate change and also introducing its indicators in the design structure.Methodology: It was a pure research with interpretive approach. Techniques used in this approach were qualitative content analysis. The data was collected using Delphi method at twostages by semistructured and closed questionnaires. They were distributed among 25 experts and the quantitative analysis of the data was done using the network analysis.Results: The achievement of the present study was to redefine the principles of the urban design in the urban elements (buildings/natural open spaces, public open spaces, streets and passages as the urban space / the exchange and transportation space), to introduce the design indicators and metrics for each principle including the climate comfort, the pollution reduction, the context and field coordination, the use of the renewable energy and the environmental protection.Conclusion: This paper discusses that the climate change and urban design have a twoway interaction, and in order to control the climate change, its indicators should be considered in the urban design.