تدوین یک چارچوب نظری ترکیبی از برهمکنش نحوفضا و قرارگاههای رفتاری به منظور مقایسه الگوهای رفتاریحرکتی در محیط های مسکونی؛ مورد کاوی نارمک، یوسف آباد و شهرک غرب

بیان مساله: مقاله حاضر، درصدد ارائه و تبیین یک چارچوب نظری پیشنهادی، بر روی فصل مشترک نحوفضا و  روانشناسی اکولوژیک است به منظور مقایسه الگوهای رفتاریحرکتی در درون محیط های مسکونی معاصر شهر تهران است. یک ضلع اصلی این چارچوب نظری نظریه پیکرهبندی فضایی در نحوفضاست و ضلع دیگر آن، نظریه قرارگاههای رفتاری راجر بارکر در روانشناسی اکولوژیک.هدف: این نوشتار، تلاش می کند با استفاده از چارچوبی نظری پیشنهادی خود، مبنایی برای مطالعات الگوهای رفتاریحرکتی در درون محیط های مسکونی و بافت شهرها ارائه دهد. مرور مفاهیم و مضامین نحوفضا نشان می دهد که این نظریه قادر نیست پوشش کاملی بر الگوهای رفتاریحرکتی در درون بافت‌ها داشته باشد و چنین ادعایی نیز ندارد. از سوی دیگر، روانشناسی اکولوژیک نیز، در مفهوم سینومورفی خود دچار جزءنگری شده است. این پژوهش نشان می دهد که مدل های نظری نحوفضا، ذهنی است و از عینیات محیط انسان ساخت، فاصله می گیرد و در آزمون های تجربی سربلند نیست.روش:برای پرکردن این خلاء، قرارگاه رفتاری راجر بارکر، این قابلیت را دارد که در تلفیق و ترکیب با نحوفضا تفسیرهای نزدیک به واقعیتی را عرضه کند.یافته‌ها: در پایان، نوشتار با ارائه یک چارچوب نظری ترکیبی از این دو، به پژوهشگران دریچه ای برای ادراک الگوهای رفتاریحرکتی در محیط های مسکونی عرضه می دارد.نتیجه: ارتباط میان الگوی پراکنش و توزیع قرارگاه های رفتاری و میزان همپیوندی پیکره بندی فضایی محیط مسکونی، ارتباط معنی داری را در اکثر نقاط نمایش می دهند. اندک اختلاف های مشاهده شده نیز بعلت مداخلات و تغییراتی است که در اثر تسهیل حرکت در بافت باعث تغییر در میزان همپیوندی محور شده است.

Developing a Mixed Theoretical Framework from the Interaction of the Space Syntax Theory and the Behavior Setting Theory In Order To Compare the BehavioralMovement Patterns within the Residential Environments of Tehran: Case Study of Nārmak, Yoosefābād and Shahrake Gharb

Background: Designing settlements and their formation patterns have always been one of the controversial topics in the architecture and planning. However, the reverberation of these patterns on forming the spatial structures in the residential layouts was the focal point of this research. The main aim of the current paper was to present a new framework based on the space syntax theory and to bridge it with the behavior setting theory.Objectives: This paper attempts to provide a basis for the study of the behavioralmovement patterns within the residential and urban fabric using its proposed theoretical framework. A review of the concepts and themes of the space syntax suggests that this theory is not capable of fully covering the behavioralmovement patterns within the fabrics and does not make such a claim. Ecological psychology, on the other hand, has been disintegrated in its Signomorphic sense.Method: In order to answer the main question, three suitable residential layouts have been chosen in Tehran as case studies: Nārmak, Yousefābād, and Shahrake Gharb. Moreover, the current situation of these communities, considering their private, semiprivate, and public spaces were modeled in the depth map software which was developed by the space syntax research group at UCL. Afterwards, these layouts were observed during a four months’ period.Result: comparing the results obtained from the depth map models and the experiments revealed the gap between the space syntax theory and the reality. To fill in this gap, Roger Barker’s behavioral settings theory, which has the ability to provide the closetoreality interpretations in the space syntax, was used.Conclusion: Comparing the Depth Map models with the observations revealed that the configuration of the residential layouts has a causal relation with the formation of the spatialphysical structure. The integration analysis, based on the space syntax methodological– conceptual framework is able to predict the general movement patterns of the residents. However, when it comes to the behavioral patterns, the signomorphy between the physics and behavior can provide a more accurate prediction.