تحلیلی بر جایگاه سرمایه های اجتماعی در بازآفرینی بافت فرسوده تاریخی محله امامزاده یحیی با بکارگیری معادلات ساختاری

یکی از مشکلات اساسی در فرایند بازآفرینی بافتهای فرسوده شهرهای امروز، عدم توجه به اعمال مفهوم سرمایه اجتماعی بعنوان یکی از پتانسیلهای محله است.اهمیت سرمایه اجتماعی در فرآیند بازآفرینی از آن جهت محسوس است که مداخله در بافتهای فرسوده در بیشتر موارد در ظرف مکانی محله انجام میشود، اما این عنصر معمولا مغفول باقی میماند.هدف این پژوهش تدوین چارچوبی است که علاوه بر معرفی شاخص های سرمایه اجتماعی دخیل در بازآفرینی بافتهای فرسوده و سنجه های مرتبط، آنها را در موقعیت بومی ایران و محله تاریخی امامزاده یحیی مورد سنجش قرار دهد.روش تحقیق مقاله حاضر، روش کمی و با استفاده از راهبردهای استدلال منطقی، تطبیقی و همبستگی است. نوع پژوهش از لحاظ روش تحقیق توصیفیتحلیلی و روش گردآوری داده ها کتابخانه ای و میدانی (پیمایشی) است و از مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل برای تحلیل اطلاعات استفاده شده است.پس از تکمیل مطالعات نظری با استفاده از مشاهده مستقیم و مصاحبه، کارائی سنجه‌ها در محله امامزاده یحیی به کمک سوالات پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفته است.یافته های تحقیق حاکی از آن است که شاخص های اعتماد و هنجارها و ارزش های اجتماعی به عنوان متغیرهای وابسته مشارکت،در بازآفرینی این محله موثر و انسجام اجتماعی بلاتاثیر بوده و سرمایه اجتماعی در محله امامزاده یحیی با شدت تاثیر0.93بر بازآفرینی موثر است.در انتها پیشنهاداتی در جهت ارتقاء تحقق اهداف بازآفرینی بوسیله سرمایه اجتماعی بیان شده است.

Analysis of the Position of the Social Capital in the Regeneration of the Historically WornOut Fabrics of Imāmzāde Yahyā Neighborhood, Using the Structural Equations

One of the fundamental problems in the process of regeneration of the wornout fabrics of today’s cities is the lack of attention to the application of the concept of the social capital as one of the potentials of the neighborhood. The importance of the social capital in the process of regeneration is tangible, because the interventions in the wornout fabrics is most often carried out in the spatial  context of the neighborhood, but this element is usually neglected. The purpose of this researchwas to develop a framework that not only introduces the social capital indicators involved in the regeneration of the wornout fabrics and the related measures, but also assesses them in the Iranian native situation and the historical Emāmzādeh yahyā neighborhood. It was a quantitative study, using the strategies such as the logical, comparative and correlational reasoning. According to the research method, it was a descriptiveanalytic study, and according to the data collection procedure, it was a library and field work (survey). To analyze the data, structural equation modeling and LISREL software were used. After completing the theoretical studies using the direct observation and interviews, the efficiency of the measures in Emāmzādeh yahyā neighborhood was examined using the items of the questionnaire. Findings indicated that the indicators of trust, norms and social values as the dependent variables of the participation were effective in the regeneration of this neighborhood, the social solidarity was not influential, and the social capital in Emāmzādeh yahyā was effective on the regeneration with a correlation coefficient of 0.93.Finally, there was some suggestions to improve the realization of the goals of the regeneration by the social capital.