ارزیابی شاخص های اجتماعی مسکن پایدار (مورد پژوهی: مجتمع مسکونی 600 دستگاه مشهد)

مقدمه:مسکن به‌عنوان یکی از مهم‌ترین کاربری‌های شهری که پاسخگوی نیازهای اساسی شهروندان و تامین‌کننده کیفیت زندگی، رفاه و آسایش آن ها است همواره یکی از دغدغه های اصلی توسعه پایدار شهری بوده است. اگرچه پایداری اجتماعی مسکن به نسبت پایداری زیست محیطی و اقتصادی آن متاخرتر است اما امروزه به‌عنوان جزئی جدایی ناپذیر از فرآیند توسعه پایدار و مسکن پایدار به شمار می رود. پژوهش حاضر با هدف شناسایی شاخص‌های اجتماعی مسکن پایدار به شناسایی و ارزیابی این شاخص ها در مجتمع مسکونی 600 دستگاه مشهد پرداخته است. به همین منظور ابتدا با استفاده از 20 مصاحبه باز با ساکنان مجتمع و روش داده بنیاد شاخص ها (مشارکت، هویت، امنیت و رضایت و مطلوبیت محیطی) و زیرشاخص های اجتماعی مسکن پایدار معرفی‌شده است. سپس با استفاده از 67 پرسشنامه بسته زیرشاخص های اجتماعی مسکن پایدار ازنظر ساکنان مجتمع ارزیابی‌شده است.نتایج و بحث: نتایج به‌دست‌آمده نشان می دهد تمامی شاخص‌های اجتماعی مسکن پایدار در این مجتمع در حد متوسط رو به بالا بوده که نشانگر یک وضعیت نسبتاً قابل‌قبول است. شاخص هویت تحت تاثیر وضعیت مطلوب حس غرور و تعلق ساکنان به محل سکونت خود نسبت به دیگر شاخص ها از مطلوبیت بیشتری برخوردار و دارای رابطه مستقیم با دیگر شاخص ها است.نتیجه گیری: بنابراین به کمک تقویت این شاخص ها و انجام اقدامات اجرایی نظیر ارتقاء نظارت اجتماعی، افزایش همه‌شمولی فضاهای عمومی مجتمع، تامین زیرساخت‌های تعامل اجتماعی، توسعه فعالیت‌های اجتماعی فرهنگی، ظرفیت‌سازی برای مشارکت و مسئولیت‌پذیری اجتماعی و ... می توان افزایش پایداری اجتماعی را در این مجتمع مسکونی تضمین نمود.

evaluation of social indexes of sustainable housing- case study: the 600-units residential complex in mashhad

housing has always been one of the main concerns of urban sustainable development. although social sustainability is later than the environmental and economic sustainability it is considered as an inseparable part of the process of sustainable development and housing. the goal of current research is identifying the social indexes of sustainable housing and their evaluation in the 600-units residential complex in mashhad. therefore, firstly 20 open interviews were conducted with the residents, and then using the grounded theory, the social indexes (participation, identity, security, environmental satisfaction and desirability) and sub-indexes of sustainable housing were introduced. then 67 closed questionnaires were used and according to the resident’s opinion, social sub-indexes of sustainable housing were evaluated. the results show that all social indexes in this residential complex are relatively acceptable situation. the identity is more favorable than others and affected by favorable state of residents' pride and sense of place. it has a direct relationship with other indexes. therefore, it is possible to increasing social sustainability in this residential complex by improving indexes and carrying out executive measures such as promoting social monitoring, increasing the comprehensiveness of public spaces, creating social interaction infrastructures, developing sociocultural activities, creating participation and social responsibility capacities.