امکان سنجی قلمروپایی در مسکن معاصر به جهت خلوت گزینی ساکنین(مورد پژوهی: آپارتمان های مسکونی کوتاه مرتبه در شهر تهران)

مقدمه:امروزه در کلان شهر تهران به دلایل متعددی مساحت آپارتمان ها تنزل یافته است که در این راستا توجه معماران در طراحی فضای داخلی مساکن معطوف به عملکردگرایی و استفاده هرچه بیشتر از فضاها گردیده که این مهم منجر به یکپارچگی قلمروها و تجاوز به خلوت ساکنین شده است. از این حیث هدف اصلی این پژوهش بررسی وضع موجود در آپارتمان های مسکونی کوتاه مرتبه شهر تهران از منظر نحوه قلمروپایی و ارائه راهبردهای کاربردی به جهت خلوت گزینی در آپارتمان های مسکونی کوتاه مرتبه در شهر تهران می باشد. روش تحقیق: پژوهش از نظر روش شناسی توصیفی-تحلیلی و پیمایشی است و محدوده پژوهش شامل تعدادی از آپارتمان مسکونی کوتاه مرتبه با مساحت پایین در شهر تهران است. جامعه آماری پژوهش شامل متخصصان در حوزه طراحی ساختمان های مسکونی، اساتید و پژوهشگران این حوزه می باشد. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی تست، فریدمن، تحلیل عاملی و روش مدل سازی معادلات ساختاری می باشد.نتایج و بحث: بر اساس نتایج حاصل از تحقیق، طراحان می توانند به منظور خلوت گزینی در مسکن آپارتمانی معاصر از طریق قلمروپایی، از هر سه مولفه کالبدی، معنایی و فرهنگی-اجتماعی به صورت توامان بهره بگیرند.نتیجه گیری: به منظور پیاده سازی هر یک از مولفه های مذکور می توانند از راهبردهایی چون تفکیک قلمروهای خصوصی،نیمه خصوصی و عمومی و رعایت سلسله مراتب دسترسی به هریک از قلمروهای مذکور، رعایت اصل محرمیت در نظام ورودی آپارتمان ها، بهره گیری از مبلمان و چیدمان انعطاف پذیر در فضای داخلی آپارتمان ها و... استفاده نمایند.

feasibility of territoriality in contemporary housing for residents privacy (case study: low-rise residential apartments in tehran)

nowadays, in tehran city, due to many reasons the area of apartments has decreased, and in this regard, the attention of architects attentions in the houses interior spaces design has been focused on functionality and using spaces as much as possible. this issue has led to the integration of the territories and violation of the residents' privacy. in this regard, the main goal of this research is to examine the current situation in low-rise residential apartments in tehran from the perspective of territorialization and provide practical strategies for privacy in low-rise residential apartments in tehran. the research methodology is descriptive-analytical and survey method. the research scope includes a number of residential apartments in tehran. the research statistical population includes specialists in the field of residential building design, professors and researchers in this field. the method of data analysis is using t-test, friedman, factor analysis and structural equation modeling method. smartpls3 and spss20 software are used in this part of the research. based on the research results, designers can take advantages of all three physical, semantic, and social-cultural components together in order to find privacy in contemporary apartment through territoriality. in order to implement each of the mentioned components, using strategies such as separating private, semi-private and public areas and respecting the hierarchy of access to each of the territories, respecting the principle of privacy in the apartments entrance, using flexible furniture in the interior of apartments, etc.