بررسی تاثیر مولفه های کالبدی بر دلبستگی مکانی در راستای تحقق محله پایدار، مطالعه موردی: شهر اهواز

دلبستگی مکانی یکی از فرآیندهای پیچیده ای است که در رابطه انسان و محیط شکل می گیرد و به دلیل ارتباط عاطفی برقرار شده، پیامدهای رفتاری مثبتی را نیز رقم خواهد زد. اینکه چه عواملی بر تقویت دلبستگی های مکانی موثرند و پیوندهای ساکنان با مکان را مستحکم می کنند، دستاورد مهمی برای برنامه ریزان شهری است، تا بتوانند به ارتقاء کیفی سکونت انسان در محیط دست یابند. این مقاله با هدف بررسی اثرپذیری دلبستگی مکانی از ویژگی های کالبدی مکان در راستای تحقق محله پایدار شهری انجام شده است. روش انجام مقاله توصیفی تحلیلی و از نظر هدف کاربردی است. پس از مطالعات اسنادی، داده ها از طریق پیمایش میدانی در دو محله از شهر اهواز جمع آوری شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده است. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهایspss  و amos graphic انجام شده است. نتایج حاکی از این است که میزان دلبستگی مکانی و رضایت از ویژگی های کالبدی در محدوده مورد مطالعه به طور معنادار بالاتر از میانگین است.همچینن خروجی نرم افزار amos نشان از برازش مدل ساختاری طراحی‌ شده، برای آزمون فرضیات دارد و مقدار شاخص های برازش (بیشتر از 0.9) هماهنگی داده ها با مدل تحلیل عاملی مفروض را نشان می‌دهد. میزان واریانس تبیین شده برای سازه های تعریف شده بالاتر از 0.5 و بین  0.5تا 0.61  به دست آمده و در حد مطلوب است. بررسی فرضیه اصلی تحقیق تاثیر مثبت و معنادار ویژگی‌های کالبدی بر دلبستگی مکانی را تایید می‌کند و همچنین تایید فرضیات فرعی نیز تاثیر مثبت و معنادارعوامل کالبدی عینی و ذهنی را بر دلبستگی مکانی تایید می کند که البته سهم عوامل ذهنی در تبیین سازه دلبستگی مکانی بیشتر بوده است.