روش‌شناسی تحلیل و طبقه‌بندی بناهای عمومی معماری معاصر ایران از سال 1320 تا 1357 ه.ش.

بیان مسئله: معماری معاصر ایران از موضوعاتی است که کمتر به‌صورت دقیق و تحلیلی موردبررسی قرارگرفته است و جایگاه خالی آن در دانش معماری ایران به‌خوبی قابل‌مشاهده است. با نگاهی به این نوع معماری و بررسی آثار شاخص این دوران، به وجود عناصر و مولفه‌های مشترکی دست می‌یابیم که نشان از جریانی ویژه دارد. جریانی خاص در تاریخ معماری ایران که از هرگونه رویکرد وابسته به معماری غرب مستقل است.سوال تحقیق: سوال اصلی تحقیق عبارت است از: چگونه می‌توان بناهای عمومی معماری معاصر ایران را در سال‌های 1357-1320 ه.ش. طبقه‌بندی کرد؟ معماری بناهای عمومی ایران باید دارای چه شاخصه‌ها و الگوهای معماری برای طبقه‌بندی باشند؟ چه گرایش‌ها و سبک‌هایی، عمده معماری سال‌های 1320 تا 1357 ه.ش. را شامل می‌شود؟اهداف تحقیق: هدف این پژوهش نگاهی جامع بر بناهای عمومی معماری معاصر ایران در فاصله زمانی سال‌های 1357-1320 ه.ش. بوده تا علاوه بر یافتن الگو و شاخصه‌های معماری این دوران، به شناخت و پردازش اندیشه‌های معماران آن‌ها و درنهایت در راستای ارائه‌ی روش طبقه‌بندی بدیعی از این آثار در پاسخ به این پرسش اصلی بپردازد که چگونه می‌توان ازلحاظ شاخصه‌ها و الگوهای معماری ایران و کاربست گرایش‌های مختلف، بناهای عمومی معماری معاصر ایران بین سال‌های 1320-1357 را طبقه‌بندی کرد؟ تحقیق با این فرضیه که با کاربست مولفه‌هایی اعم از شاخصه‌های بارز معماری و همچنین سبک و گرایش‌های فکری حاکم به طبقه‌بندی بناهای عمومی 1320 تا سال 1375 دست یابد.روش تحقیق: بر این اساس در این مقاله که از نوع کیفی و کاربردی است داده‌ها بر پایه‌ی مشاهدات میدانی و شیوه اسنادی و تحلیل محتوایی گردآوری‌شده و پس از سازماندهی داده‌ها، در مرحله ارزیابی توصیف، تحلیل و سنجش داده انجام‌گرفته و اطلاعات حاصل از آن‌ها در قالب جداول توصیفی و تصویری تنظیم و از طریق استدلال منطقی یافته‌های پژوهش به‌دست‌آمده است.مهم‌ترین یافته‌ها و نتیجه‌گیری تحقیق: با استناد به یافته‌های این تحقیق می‌توان گرایش کلی معماری بناهای عمومی معاصر ایران را شناسایی و آن‌‌ها را در سه دسته عمده: 1- معماری مدرن ایرانی 2- معماری سبک بین‌الملل 3- معماری بوم‌گرای ایرانی، طبقه‌بندی کرد.

methodology of analysis and classification of public buildings of contemporary iranian architecture from 1941 to 1978

research problem: contemporary iranian architecture and its respect to the analysis of the contemporary thoughts is a subject that has been studied less accurately and its empty position in the knowledge of iranian architecture is well visible. considering the modern architecture of iran, studying and analyzing the works of this period, it seems that they can be classified according to their architectural features in the particular era of iranian architecture and independent of the approaches to western architecture. although one of the first tendencies to study in the field of architecture in the period 1941-1978. it has been more than a few decades in iran, but in fact there is still no written history based on scientific-historiographical methods about this period so that it can be used as a valid document and reference for contemporary architecture in considered. due to this lack, the present article pays attention to the contemporary architecture of iran, especially between the years1941-1978, and specifically public buildings that can represent other buildings of this period.research question: this research attempts to make a comprehensive look at the public buildings of contemporary architecture of iran during the period of 1941- 1978. and finds the appropriate model as the architectural characteristic of this era, so it can deal with the recognition of architectural ideas, analytic types, and processing, in order to ultimately be able to provide a classification of these works. to answer what is the nature of this architecture? architecture of iranian public buildings what characteristics and architectural patterns should have for classification? what tendencies and styles, the main architecture of the years between 1941 and 1978 is included?research purposes: the present article seeks to investigate a very important period of iranian architecture, between the years 1941 and 1978. obviously, this issue will be analyzed by examining the architectural foundations of this period and the impact of the introduction of new technology on the changes made in the works of public buildings. this research has tried to take a comprehensive look at the public buildings of contemporary iranian architecture in the period 1941-1978. in addition to finding patterns and architectural features of this period, to recognize and process the ideas of their architects; finally, it can take a step towards presenting an innovative method of classifying these works.research method: the method is based on analyses, but in some cases uses descriptions to achieve better results. the field and library research has been dedicated to presenting and organizing information in descriptive and visual form so that through interviewing modern scholars and architects - who in this paper will refer to them as experts, uses method of analyzing the quality and the question of this research is about general public buildings in architecture of iran between 1941 and 1978. the most important results and conclusion: the results of this research with the adaptation of all the opinions of the experts, are presented in the form of tables and chronological graphs, that are placed together with the expression of the image to show the status of certain architectural styles and the names of the architects of the period 1978-1993 with their specific ideas, so can achieve more detailed information about the architecture in this era.