تحلیل روایت اسطوره ای منظومه آرش کمانگیر

منظومه «آرش کمانگیر»، سروده سیاوش کسرایی، از نمونه‌های خوب اشعار روایی معاصر است که می‌تواند از دیدگاه نظریه های روایت‌شناسی تحلیل و تفسیر شود. در این مقاله براساس نظریه‌های تولان، ژنت، گرماس و... علاوه‌بر مواردی چون طرح و پیرنگ، زمان، شخصیت‌پردازی، کانون‌سازی و... به بازنمایی پیوند روایت پردازی کسرایی با ماهیت اسطوره‌ای این داستان نیز پرداخته‌ایم. بر این اساس تحلیل های این پژوهش در حوزه روایت‌شناسی شناختی نیز وارد می شود. نتیجه این پژوهش، آشکارکننده استفاده شاعر از راویان متعدد، در راستای پیشبرد روایت و برجسته‌سازی شرایط حاکم بر جامعه از طریق شرح کنش کانونی‌سازان و کانونی‌شوندگان پویایی است که در شکل گیری یک طرح قهرمانانه و اسطوره ای به گونه ای موثر عمل کرده اند. همین روایت پردازی مناسب و هماهنگی آن با بافت حماسی و توصیفات غنایی متن، موجب تاثیر و تشخص کارکرد اساطیری، جامعه‌شناسانه و ادبی اثر ماندگار کسرایی شده‌است.