کاربرد و ویژگی های دوبیتی در بومی سرودهای ایرانی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ذوالفقاری حسن
|
|
منبع
|
ادب پژوهي - 1394 - دوره : 9 - شماره : 32 - صفحه:63 -95
|
|
چکیده
|
یکی از قالب های رایج در ادبیات منظوم عامه و بومی سرودهای مناطق مختلف ایران و کشورهای فارسی‌زبان دوبیتی است. دوبیتی با توجه به سابقه آن در ادبیات پیش از اسلام و استعداد ذاتی آن در بیان و انعکاس زندگی مردم، همواره قالبی شناختهشده و محبوب بودهاست. در این مقاله براساس طرح تحقیقی نگارنده درمورد ادبیات منظوم عامه ایران، از 302 گونه منظوم و عامه-سرود، صد گونه با اسامی و کارکرد مختلف، در قالب دوبیتی سروده شده اند. هدف از این مقاله نشان دادن گستره و پراکندگی جغرافیایی دوبیتی در ایران و کشورهای فارسی‌زبان است. نتایج این تحقیق نشان می دهد کاربرد دوبیتی در کنار مثنوی، به نسبت مساوی شصت و هفت درصد تمام گونه های منظوم ادب عامه را تشکیل می دهد که سی و سه درصد در قالب دوبیتی است و به نام‌هایی چون بیت، بایاتی، دوبیت، دوبیتو، چهاربیتو، ترانه، ترانک، فهلویات، کلّه‌فریاد، فراقی، چهارپاره، سیتک، چهاردانه، چهارگانی، دستون، بیدگانی و... شناخته می شود
|
|
کلیدواژه
|
دوبیتی ,عامه سرود ,ادبیات منظوم عامه ,نام های دوبیتی
|
|
آدرس
|
دانشگاه تربیت مدرس, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|