دو نوع وابسته اضافه‌ای در زبان فارسی: مضاف‌الیه اسمی و مضاف‌الیه وصفی

ساخت‌های اضافه‌ای براساس معیارهای مختلف، ازجمله امکان جابه جایی وابسته اسمی و وصفی آنها، به دو نوع مضاف‌الیه وصفی (که بی هیچ اشکالی هم پیش از صفت می‌آیند و هم پس از آن) و مضاف‌الیه اسمی (که جز با تغییر معنا و یا غیردستوری‌ شدن گروه اسمی، پیش از صفت واقع نمی‌شوند) قابل تقسیم است. در این مقاله ابتدا از این منظر به بررسی و طبقه‌بندی ساخت‌های اضافه‌ای پرداخته‌ایم، سپس آنها را به دو گروه کلی ساخت‌های اضافه گزاره‌ای و ساخت‌های اضافه غیرگزاره‌ای تقسیم کرده‌ایم و توضیح داده‌ایم که الگویِ آهنگِ «هسته + مضاف‌الیه وصفی» هرچند تاحدی شبیه الگوی آهنگی اسم‌های مرکب است، اما این مضاف‌الیه درواقع یکی از وابسته‌های پسین اسم است که عمدتاً در نقش افزوده خاص اسم در ساخت‌های اضافه غیرگزاره‌ای ظاهر می‌شود.