تاثیر گفتمان غرب‌زدگی بر ادبیات داستانی دهه های چهل و پنجاه شمسی در ایران

گفتمان «غرب زدگی» با ماهیتی بومی گرا در دهه های سی و چهل شمسی فضای روشنفکری را تحت تاثیر خود قرار داد. این گفتمان شامل موتیف های مختلفی است، از قبیل حسرت بر سنت و از دست رفتن یکپارچگی آن؛ تحقیر روشنفکر طرفدار غرب، بیزاری از غرب و آن را عامل کلیه ویرانی ها و مصیبت های مادی و معنوی دانستن و... . متنی که کلیه این موتیف ها را دارد، کتاب غرب‌زدگی نوشته جلال آل‌احمد است. او در این کتاب نشان می دهد که غرب از همان آغاز شکل‌گیری اش با انواع حربه ها و توطیه ها درصدد نابودی جهان اسلام بوده‌است. در این پژوهش تاثیر گفتمان غرب‌زدگی را بر ادبیات داستانی دهه های چهل و پنچاه شمسی در ایران بررسی و دو رمان شازده‌احتجاب و بره گمشده راعی اثر هوشنگ گلشیری و نیز رمان سووشون سیمین دانشور را در بستر این گفتمان بازخوانی میکنیم