تحلیل جایگاه زن و شاه به عنوان نمادهایی از کهننمونه «مرکز»

«مرکز» بهعنوان یک کهننمونه، از دیرباز زندگی فردی و اجتماعی بشر را سامان داده و هر گاه مورد غفلت و بی‌‌توجهی واقع شده، موجب گسستگی و پریشانی روانی گردیدهاست. این کهننمونه در حماسه‌های اسطوره‌ای نیز جایگاهی ویژه دارد؛ قهرمان داستان‌های حماسی، برای رسیدن به مرکز یا حفظ آن، همه نیرو و قوای خویش را صرف می‌کند تا به جایگاهی متعالی دست یابد و در اصطلاح روان‌شناسی ژرفا، به «فردیت» برسد. از جمله مهم‌ترین نمادهای مرکز در حماسه‌های اسطوره‌ای، می‌توان به زن و شاه اشاره کرد که بسیاری از اعمال پهلوانانه قهرمانِ حماسی بر گردِ آنان رخ می‌دهد. در این مقاله، به یاری روان‌شناسی ژرفا، به تحلیل این دو نماد می‌پردازیم.