درآمدی بر نظریه گونه های ادبی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
قاسمی پور قدرت
|
منبع
|
ادب پژوهي - 1391 - دوره : 6 - شماره : 19 - صفحه:29 -56
|
|
|
چکیده
|
در این مقاله، موضوعات اصلی و جستار مایه های نظریه «گونه های سخن» و «گونه های ادبی» بررسی و تحلیل می شوند. این گزارهها عبارتاند از: 1- گونه الگوی کنشِ گفتاریِ مکرر است که باعث تولید گفتار در موقعیت های مشابه می شود و گونهها صرفاً ساختارهایی برای ردهبندی متون نیستند؛ 2- هر نوع گفتاری وابسته به گونه یا گونه های ویژه ای است و یک فرد خود بهتنهایی نمی تواند گونه ای بیافریند که سابقه و پیشینه ای نداشته باشد؛ 3- نویسندگان و شاعران بدون مدد جستن از گونه های ادبی قادر به خلق اثر نمی شوند، اما به مدد نیروی خلاقه خود میتوانند در قوانین و قواعدِ گونه های ادبی دخلوتصرف کنند؛ 4- در نظریه انواعِ ادبیِ معاصر بر نقش پویا و دگرگون پذیرِ گونه های ادبی تاکید می شود و آنها را بهعنوان الگوهایی ثابت و پایدار لحاظ نمی کنند؛ بنابراین تطوّر گونه ای ادبی ممکن است منجر به مرگ آن شود؛ 5- یک متن یا سخن خاص ممکن است مرتبط با چند یا چندین «گونه» باشد؛ هیچ گونه ای منفرد و مجزا نیست؛ 6- گونه های سخن و گونه های ادبی صرفاً برای طبقه بندی نیستند، بلکه نقشی تاویلی هم بر عهده دارند و بهعنوان عاملی ارتباطی بین گوینده و مخاطب عمل میکنند.
|
کلیدواژه
|
گونه های ادبی ,گونه های سخن ,دگرگونی گونه ها ,بینامتنیت گونه ها
|
آدرس
|
دانشگاه شهید چمران اهواز, ایران
|
|
|
|
|
|
|