پیشوند فعلی /Bv-/ در گذشته ساده گیلکی از تکوین تا تصریف

در اغلب گونه‌های گیلکی، فعل‌های «گذشته ساده» پیشوندی تصریفی (/-bv/) دارند که اکثر منابع نحوی گیلکی یا آن را وند وجه دانسته و یا کلاً از پرداختن به نقش آن سر باز زده‌اند. با برافتادن این پیشوند از گذشته ساده، غالباً فعل به گذشته استمراری تبدیل می‌شود. در این تحقیق نشان داده خواهد شد که وند مزبور، وند وجه، زینت یا زاید نیست و نمودنما محسوب می‌شود. این وند در گیلکی، با توجه به ملاحظات تاریخی و تحولاتِ صورت‌پذیرفته، اساساً تصریفی نیست، بلکه به‌تدریج به سوی تصریفی و دستوری‌‌شدگی گام برداشته‌است. بر این اساس، فرایند فوق، گذشته ساده را از لحاظ صوری به سوی نشان‌داری سوق داده‌است و این در حالی است که فعل مزبور در روزگاران پیشین مقوله‌ای نشان‌دار نبوده‌است. بنابراین می‌توان گفت که ارزش‌های نشان‌داری به لحاظ تاریخی و برپایه تحولات تدریجی، ممکن است تغییر نمایند.