دلایل گرایش رمان نویسان پسامدرنیته به احیای اساطیر

عصر مدرنیسم و به‌دنبال آن پسامدرنیسم را باید فرصتی شگفت برای بازگشت به دنیای اسطوره‌ها و بازشناسی و گاه بازآفرینی آنها با تاکید بر ماهیت زیباشناسانه آنها در عرصه هنر و ادبیات دانست. دلایل این بازخوانش پویا - بیشتر در قالب رمان‌های جدید- تاکنون به‌طور همه‌جانبه واکاوی نشده‌است. این جستار می‌کوشد دلایل این بازگشت ژرف‌کاوانه در برخی آثار هنری و ادبی، به‌ویژه رمان مدرنیستی و پسامدرنیستی را کشف و بازنمایی کند. بازگشت اسطوره در عصر مدرن، محصول فهم زیباشناسانه انسان مدرن و مبیّن ظرفیت بینامتنی و بیناگفتمانی ادبیات داستانی معاصر است. بازنمایی اسطوره‌ها در دوران پسامدرنیته، هم به دلیل ظرفیت‌های ساختاری و روایی خودِ اسطوره‌هاست، و هم ناشی از تغییر ذایقه زیباشناختی، بازگشت به معنویت، بازنگری در واقعیت، و پیدایش نهادهای اجتماعی- انتقادی.