پاگشایی قهرمان در حماسه های اسطوره ای

پاگشایی، در گسترده‌ترین معنای آن، پسِ پشت نهادنِ آزمون‌های سخت و دشوار است که هر انسانی از گاه زادن تا به هنگام مرگ، خواسته و ناخواسته برای رسیدن به رشد و بالش روانی و اجتماعی انجام می‌دهد، و اگر در بستر اسطوره‌شناختی کاویده و گزارده آید، مرگی نمادین و زادنی دیگرباره از آن به دست خواهد آمد. در این جستار، این آیین را با دو رویکرد روان‌شناختی و جامعه‌شناختی می‌‌گزاریم و روشن می‌سازیم و با کندوکاوی در حماسه‌های اسطوره‌ای، به‌ویژه شاهنامه، گونه‌های پاگشایی یک قهرمان اسطوره‌ای را بَرمی‌رسیم و گزارش می‌نماییم. چنین نگرشی به آیین پاگشایی و همچنین قهرمان، نوآیین و بی‌پیشینه می‌نماید.