فرایند فردیت در شاهنامه با تکیه بر شخصیت رستم

یکی از محورهای بنیادی مطالعات ادبی امروز، قرایت متون ادبی کهن از دیدگاه نظریه‌پردازان امروزی است که مایه پویایی این متون می‌گردد. کارل گوستاو یونگ (1961-1875)، روانکاو قرن بیستم میلادی، در زمره این نظریه‌پردازان است. از مهم‌ترین نظریه‌های وی، نظریه فرایند فردیت است که دربردارنده کهنالگوهای ویژه اوست. شاهنامه اثر ارزنده ابوالقاسم فردوسی (411-329 هـ.ق) است که بخش‌های افسانه‌ای، اساطیری و حماسی آن ظرفیت تحلیل نقد یونگی را دارد. این مقاله به بررسی چند شخصیت شاهنامه، به‌ویژه رستم، از دیدگاه یونگ و در چارچوب فرایند فردیت می‌پردازد.