اثربخشی مقابله درمانگری بر تنظیم هورمون کورتیزول زنان دارای استرس در روابط بین فردی

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر مقابله درمانگری بر تنظیم هورمون کورتیزول زنان دارای استرس در روابط بین فردی بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری شامل زنان دارای استرس در روابط بین فردی و دارای فرزند نوجوان مشغول به تحصیل در منطقه 2 قم بودند. بدین منظور با نمونه‌‌گیری در دسترس، 100 نفر از این افراد به سوالات پرسشنامه وقایع استرس‌زای زندگی مک‌کابین پاسخ دادند. از این افراد 34 نفر که بیشترین میزان استرس را نشان دادند انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه 17 نفری قرار گرفتند. میزان کورتیزول هر دو گروه در سه مرحله توسط نمونه خون وریدی پس از 12 ساعت ناشتا بودن، در ساعت 7:45 دقیقه الی 8 صبح اخذ و توسط کیت مونوبایند با روش الایزا بررسی شد. ملاک‌های ورود به پژوهش عبارت بود از رده سنی 25 تا 50 سال و تاهل؛ ملاک‌های خروج از پژوهش عبارت بود از تحصیلات کمتر از پایه دهم و یا بیشتر از دیپلم، عدم سابقه بیماری‌های جسمی و روانی مخل شرکت در پژوهش، مصرف کورتون، ابتلا به بیماری‌هایی چون لوپس، بیماری‌های قلبی و.... گروه آزمایش در معرض 14 جلسه مقابله درمانگری و گروه آزمایش 14 جلسه مداخله خنثی در زمینه آموزش‌های پزشکی و سلامت قرار گرفتند. نتایج با روش آماری mancova و توسط spss-26 استخراج شد و نشان داد که مقابله درمانگری موجب کاهش کورتیزول شد. در نتیجه این روش درمانی می‌تواند برای تنظیم هورمون کورتیزول زنان در معرض استرس یا استرس استفاده شود.

the effectiveness of coping therapy on cortisol of women with stress in interpersonal relationships

the aim of this study was to investigate the effect of coping therapy on the regulation of cortisol in womenwith stress in interpersonal relationships. the research method was semi-experimental with pre-test, posttest,and follow-up design. the statistical population included women with stress in interpersonalrelationships and having adolescent children studying in district 2 of qom. for this purpose, 100 of theseindividuals answered the maccabin life stress questionnaire, by available sampling. among these people,34 people who showed the highest level of stress were selected and randomly assigned to two groups of 17people. cortisol levels in both groups were taken in three stages by venous blood sample after 12 hours offasting, from 7:45 to 8 am, and evaluated by momobind kit with elisa method. inclusion criteria was ageof 25 to 50 years and marriage status; exclusion criteria was education less than tenth grade or more thandiploma, no history of physical and mental illnesses that interfere with research, corticosteroids, diseasessuch as lupus, heart disease, etc. the experimental group was exposed to 14 sessions of coping therapy andthe experimental group was exposed to 14 sessions of neutral intervention in the field of medical educationand health. the results were extracted by mancova statistical method by spss-26 and showed thattherapeutic response reduced cortisol. as a result, this treatment can be used to regulate the cortisolhormone in women exposed to stress.