تاثیر بی حسی کارینا با تجویز موضعی لیدوکائین در ساکشن تراشه بر شاخص های همودینامیک و زو ر زدن در بیماران لوله گذاری شده بزرگسال پس از جراحی قلب (یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده )

مقدمه: ثبات شاخص های همودینامیک و فیزیولوژیک پس از جراحی قلب باز یکی از مهم ترین دلیل های موفقیت در عمل می باشد. ساکشن تراشه باعث بی ثباتی همودینامیک و فیزیولوژیک می شود. بیماران پس از جراحی قلب باز باید تحت آرام بخشی قرار بگیرند، بنابراین نیاز به ساکشن تراشه دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر بی حسی کارینا با تجویز موضعی لیدوکائین در ساکشن تراشه بر شاخص های همودینامیک و زور زدن در بیماران بزرگسال پس از جراحی قلب انجام شد. مواد و روش ها: طی یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور، بیماران بزرگسال تحت عمل جراحی دریچه قلب و عروق کرونر، در پاییز سال 1399 در مرکز قلب شهید رجایی تهران، به طور تصادفی در دو گروه 34 نفره قرار گرفتند. گروه a ساکشن تراشه با 4 سی سی لیدوکائین 2% داخل تراشه و گروه b ساکشن تراشه با 4 سی سی نرمال سالین 0.9% داخل تراشه دریافت کردند و تغییرات پارامتر های همودینامیک (map، cvp، hr)، زورردن و درصد اشباع اکسیژن شریانی2 دقیقه قبل و حین و 2 دقیقه بعد از ساکشن در آی سی یو مطالعه شدند. داده ها با آنالیز واریانس دوطرفه با اندازه گیری های مکرر (two-way repeated measures anova) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: در همه پارامترهای همودینامیک و زورزدن، تفاوت آماری معنی دار بین گروه لیدوکائین و گروه نرمال سالین حین و 2 دقیقه بعد از ساکشن مشاهده شد (0.05>p). اما دردرصد اشباع اکسیژن شریانی هیچ تفاوت آماری معنی داری بین گروه لیدوکائین و گروه نرمال سالین وجود نداشت (0.05