>
Fa   |   Ar   |   En
   ارتباط دقت تریاژ و پیامدهای ناشی از آن در بیماران مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان شهید بهشتی قمدر سال ١٣  
   
نویسنده فروغی قمی یاسر ی ,سلمان یزد ی یاسمن ,زارعی محمدرضا ,بی درفش اعظم
منبع مجله انجمن آنستزيولوژي و مراقبتهاي ويژه ايران - 1400 - دوره : 44 - شماره : 2 - صفحه:33 -44
چکیده    زمینه و هدف: هدف از تریاژ، طبقه بندی و رسیدگی به بیماران بر اساس شدت آسیب در پنج سطح از اولویت است. اما ممکن است خطای تریاژ بصورت قراردادن بیماران در طبقه‌ای پائین‌تر (تریاژ سبک) یا بالاتر (تریاژ سنگین) از وضعیت واقعی رخ داده و منجر به انتظار و بدتر شدن وضعیت بیماران شده و یا دسترسی بیماران نیازمند مراقبت فوری را محدود کند. این مطالعه با هدف ارزیابی میزان دقت تریاژ انجام شده برای بیماران در اورژانس بیمارستان شهیدبهشتی قم و بررسی پیامدهای آن انجام شده‌است.مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی گذشته‌نگر، از میان پرونده‌های پزشکی بیماران پذیرش‌شده در بخش اورژانس، 456 نمونه به صورت تصادفی ساده انتخاب و اطلاعات موجود در فرم تریاژ و پیامد بیماران جمع‌آوری شد. بررسی دقت تریاژ از طریق مقایسه تریاژهای انجام شده توسط پرستار با تریاژ استاندارد esi انجام شد و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارspss و در نظر گرفتن سطح معناداری 0.05 بررسی شدند.یافته ها : از بین456 بیمار 92.8%بیماران ترخیص، 5.7% بستری و 1.5% بیماران فوت کرده‌اند. در بررسی دقت تریاژ 76.1% تریاژ صحیح، 5.7% تریاژ سبک و 18.2% تریاژ سنگین شده‌اند. بین پیامد نهایی بیماران و دقت تریاژ ارتباط معناداری وجود نداشت. بیشترین علت مراجعه بیماران به اورژانس، تروما بوده (48%) و بیشترین میزان خطای تریاژ نیز در مراجعین بعلت تروما رخ داده است. ارتباط معناداری بین علت مراجعه و دقت تریاژ وجود داشت ( 0.002=p)نتیجه‌گیری: بیشترین خطای تریاژ در بیشترین علت مراجعه بیماران (تروما) رخ داده است. میزان خطای تریاژ اورژانسم 23.9 درصد و بیشتر بصورت تریاژ سنگین بوده است (%18.2) اگرچه این خطای تریاژ پیامد خطرناکی برای بیماران نداشته و بیشتر این بیماران ترخیص شده اند، با این حال برای کاهش خطا، ارتقای دانش و مهارت پرستاران تریاژ توصیه میشود.
کلیدواژه دقت تریاژ ,تریاژ esi ,تریاژ سبک ,تریاژ سنگین
آدرس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی, بیمارستان شهید بهشتی, واحد توسعه تحقیقات علوم بالینی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی قم, بیمارستان شهید بهشتی, واحد توسعه تحقیقات علوم بالینی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی قم, بیمارستان شهید بهشتی, واحد توسعه تحقیقات علوم بالینی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, گروه آمار و اپیدمیولوژی, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved