بررسی اپیدمیولوژیک پیامدهای حوادث و سوانح ترافیکی در اورژانس پیش بیمارستانی بجنورد

مقدمه: حوادث ترافیکی از مهمترین عوامل تهدید کننده سلامت مردم در سطح جهان و دومین علت مرگ و میر در ایران است. به منظور کنترل و کاهش میزان سوانح و حوادث ترافیکی باید اطلاعات دقیق در مورد آنها داشته باشیم. هدف از این مطالعه تعیین اپیدمیولوژیک پیامدهای حوادث و سوانح ترافیکی در اورژانس پیش بیمارستانی است. مواد و روشها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی و گذشته نگر بود که در سال ١٣٩٥ در شهرستان بجنورد انجام شد. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بود و داده ها از اطلاعات موجود در پرونده ٢٨٨٧٠ بیمار از سال ١٣٩١ تا ١٣٩٥ در مرکز تروما و بیمارستان امام علی (ع) شهر بجنورد و با استفاده از چک لیستی شامل اطلاعات دموگرافیک و متغیرهای مربوط به سوانح و حوادث جمع آوری و توسط نرم افزار spss- ٢٠ و با آزمونهای آماری توصیفی تجزیه و تحلیل شدند. نتایچ: یافته ها نشان داد که ٢/ ٧٤ % از افراد مورد بررسی مرد بودند. بیشترین میزان تصادفات مربوط به گروه سنی ٢٤ -١٨ سال و به تعداد ٧٢٨٤ ( ٢/ ٢٥ %) نفر بود. بیشترین نوع وضعیت مصدوم مربوط به وسایل نقلیه موتوری به تعداد ( ٥/% ٣٧ ) ١٠٨٥٢ نفر بوند و بیشترین میزان سوانح و حوادث به تعداد ( ٣٦.١ %) ١٠٤٣٩ نفر در فصل تابستان و در شهریور ماه و کمترین آن در آذر و دی ماه اتفاق افتاده بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد بیشتر مصدومان حوادث ترافیکی، مردان در سنین جوانی و عمدتاً در سرنشینان خودرو و موتورسواران هستنند و همچنین بیشتر حوادث ترافیکی در فصل تابستان اتفاق میافتد، لذا پیشنهاد می شوددر برنامه ریزی های لازم به منظور کاهش وقوع میزان حوادث ترافیکی، به گروه های سنی جوانان و ماه های پرحادثه توجه بیشتری شود