ارزیابی احتمال خطر یونجه‌های تراریخته

تا پایان سال 2012 سطح زیر کشت محصولات تراریخته به بیش از 3/170 میلیون هکتار رسید که از این میان بیش از 100 میلیون هکتار به پنبه، ذرت، سویا و یونجه تراریخته اختصاص داشت. آمریکا با تولید یونجه‌های تراریخته مقاوم به علف‌کش بیش‌ترین سطح زیر کشت را دارا است. در ایران و خاورمیانه هم برای اولین مرتبه یونجه تراریخته متحمل به آفات حشره‌ای (bt) تولید شد، اگرچه تولید تجاری آن هنوز انجام نشده است. به منظور تجزیه و تحلیل احتمال خطر محصولات تراریخته، قوانین و استاندارد‌هایی وجود دارد تا بتوان به‌وسیله آن‌ها ایمنی آن را تضمین کرد. تولید یونجه bt، تعداد دفعات سم‌پاشی و هزینه کاربرد حشره‌کش‌های مورد نیاز جهت کنترل آفت‌ها را کاهش می‌دهد. پروتئین cry3 موجود در یونجه تراریخته با پروتئین‌های cry که به‌صورت سالم برای 40 سال مورد استفاده قرار گرفته‌اند، قابل مقایسه است. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که پروتئین cry، برای موجودات زنده غیرهدف و محیط زیست فاقد خطر است. بر اساس داده‌ها و اطلاعات قابل دسترس و تجربیات گردآوری شده، یونجه bt، تاثیری مشابه با یونجه‌های تیمار شده با حشره‌کش را دارد. هدف از این مقاله بررسی جنبه‌های علمی ارزیابی احتمال خطر کشت یونجه تراریخته bt است. مطالعه این مقاله و آشنایی با نحوه ارزیابی یونجه تراریخته می‌تواند برای اهل فن و به‌ویژه مسئولین نظارتی مفید باشد.