بررسی پتانسیل سموم حاصل از رشد سیانوباکتری‌ها در بیوتروریسم: لزوم اتخاذ راهکار‌های مدیریتی ‌حفاظتی در رابطه با افراد شاغل در مراکز آبزی‌ پروری

جلبک‌های سبزآبی یا سیانوباکتری ‌ها قادر به رشد سریع در آب‌های گرم و غنی از مواد مغذی هستند. رشد تصاعدی سیانوباکتری‌ها در پیکره‌های آبی، تحت تاثیر عوامل مختلف از جمله فراوانی بیش از حد مواد مغذی، دمای بالا و نور زیاد خورشید قرار دارد. مطالعات متعدد نشان داده‌اند که با افزایش رشد سیانوباکتری‌ها در سیستم‌های آبی، امکان افزایش سموم حاصل از آن‌ها نیز وجود دارد که می‌تواند اثرات نامطلوبی روی سلامت آبزیان و به‌ویژه انسان داشته باشد. با توجه به اهمیت سلامت کارکنان و افراد محلی در محیط‌های دریایی و همچنین کارگران شاغل در مراکز آبزی‌پروری، پژوهش حاضر با هدف معرفی مهم‌ترین و شایع‌ترین سموم حاصل از رشد سیانوباکتری‌ها و همچنین بررسی خطرات ناشی از آن‌ها به‌منظور تعیین پتانسیل این سموم در بیوتروریسم به اجرا درآمد. برای این منظور، 12 نوع سم حاصل از رشد سیانوباکتری‌ها شامل میکروسیستین (microcystin)، ندولارین (nodularin)، آناتوکسین-ای (anatoxin-a)، هوموآناتوکسین(homoanatoxin)، اُسیلاتوکسین ای (osilatoxin a)، سیلندراسپرموپسین (cylindrospermopsin)، ناکینونِز ای-سی (nakienones a-c)، آفانتوکسین (aphenttoxin)، سیتوفیسین و لینگبیاتوکسین (scytophycin/lyngbyatoxin)، آپلی‌سیاتوکسین (aplysiatoxin) و دیبرومو آپلی‌سیاتوکسین (debromoaplysiatoxin) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در بین سموم مذبور، میکروسیستین در مقایسه با سایرین بیشترین توجه را در پژوهش‌ها علمی به خود اختصاص داده است که علت این موضوع را می‌توان به شیوع جهانی این سم و تاثیرات آن بر سلامت انسان مرتبط دانست. اثرات میکروسیستین اغلب در قالب بیماری‌های گوارشی، آسیب کبدی و عصبی و ایجاد سرطان بروز یافته است. با توجه به اثرات نامطلوب این سموم، لزوم به‌کارگیری تکنیک‌های مختلف به‌منظور کنترل و کاهش خطرات ناشی از رشد سیانوباکتری‌ها و همچنین، اتخاذ تصمیمات و راهبرد‌های مدیریتی مناسب در رابطه با سلامت کارکنان دریایی، افراد شاغل در مراکز آبزی‌پروری که در معرض رشد سیانوباکتری‌ها و سموم حاصل از آن‌ها قرار دارند، امری ضروری است.

investigating the potential of toxins from cyanobacterial growth in bioterrorism: the need to protective-management strategies for aquaculture center employees

blue-green algae or cyanobacteria are a group of algae that are able to grow rapidly in warm and nutrient-rich waters. the exponential growth of cyanobacteria in water bodies is affected by various factors, including an excess of nutrients, high temperatures, and excessive sunlight. numerous studies have shown that with the increase in the growth of cyanobacteria in aquatic systems, there is also a possibility of an increase in toxins produced by them, which can have adverse effects on the health of aquatic animals and especially humans. given the importance of the health of employees and local people in marine environments as well as workers in aquaculture centers, the present study aimed to introduce the most important and common toxins resulting from the growth of cyanobacteria and also to investigate the risks arising from them in order to determine the potential of these toxins in bioterrorism. for this purpose, 12 types of cyanobacterial toxins including including microcystin, nodularin, anatoxin-a, homoanatoxin, oscillatoxin a, cylindrospermopsin, nakienones a-c, aphantoxin, scytophycin/lyngbyatoxin, aplysiatoxin, and debromoaplysiatoxin were investigated. the results showed that among the aforementioned toxins, microcystin has received the most attention in scientific research compared to others, which can be attributed to the global prevalence of this toxin and its effects on human health. the effects of microcystin have often been manifested in the form of gastrointestinal diseases, liver and nerve damage, and cancer. considering the adverse effects of these toxins, it is essential to employ various techniques to control and reduce the risks arising from the growth of cyanobacteria, as well as to adopt appropriate management decisions and strategies regarding the health of marine workers and people working in aquaculture centers who are exposed to the growth of cyanobacteria and their toxins.