نوساقه زایی درون شیشه‌ای از ریزنمونه لپه‌‌ای در گوجه‌فرنگی (solanum lycopersicum l)

گوجه‌فرنگی (solanum lycopersicum l.) گیاهی چندساله و خودگشن از خانواده بادنجانیان است. به دلیل مصرف فراوان و اهمیت آن به‌عنوان یک گیاه مدل، نیاز به تولید این گیاه رو به افزایش است. از اینرو، رویکردهای مهندسی ژنتیک و ویرایش ژنومی می‏‌تواند در جهت تولید بیشتر و کارآمد گوجه‌فرنگی توام با حفظ ویژگی‌های مطلوب آن کارآمد باشد. داشتن دستورالعمل بهینه انتقال ژن و باززایی در گیاهان جهت انجام موفقیت‌آمیز ویرایش ژنومی اجتناب‌ناپذیر است. در این پژوهش، اثر تنظیم‌کننده‌های رشد سیتوکینین bap و zeatin در ترکیب با تنظیم‌کننده‌ی رشد اکسین iaa و ویتامین‌‏های محیط کشت b5 و ms در محیط کشت پایه ms بر روی باززایی نوساقه در رقم micro-tom گوجه‌فرنگی بررسی شد. نتایج نشان داد که تیمار t4 شامل ترکیب هورمونی iaa (0.1 mg l^-1)  zeatin (2 mg l^-1) +  و ویتامین‏های b5 برای صفت القاء نوساقه با میانگین 6/54 موثرترین تیمار مورد استفاده در باززایی رقم micro-tom گوجه‌فرنگی بود. نتایج به‌دست آمده از این پژوهش می‏تواند زمینه را برای بهبود کارایی انتقال ژن در مطالعات ژنومیک عملکردی این رقم گوجه‌فرنگی فراهم سازد.

in vitro shoot induction from cotyledon in solanum lycopersicum l.

tomato, solanum lycopersicum l., is a self-pollinated perennial plant from the solanaceae family. due to its high consumption and importance as a model plant, there is a need to increase its production. genetic engineering and editing can be used to produce tomatoes more efficiently while maintaining their desirable characteristics. to achieve successful editing in the genome of plants, an optimal protocol for the desired plant transformation and regeneration is necessary. in this research, the effect of cytokinin growth regulators bap and zeatin complemented with auxin growth regulator and vitamins b5 and ms on shoot regeneration in tomato cv. micro-tom was investigated. the results showed that the t4 treatment including the hormonal combination of 0.1 mgl-1 iaa + 2 mgl-1 zeatin and b5 vitamins was the most effective treatment used in the regeneration of tomato cv. micro-tom for the new shoot induction trait with an average of 6.54. the results obtained from this research can provide the basis for improving the efficiency of transformation in functional genomic studies of this tomato cultivar.