اثرات آنتی‌بیوتیک‌های آزیترومایسین، تتراسایکلین و اریترومایسین بر برخی ریزجلبک‌ها

افزایش مداوم و انباشت آنتی‌بیوتیک‌ها در محیط زیست به دلیل سمیت و ماندگاری زیاد، یک خطر جدی است. آنتی‌بیوتیک‌ها به‌‌عنوان آلاینده‌های نوظهور، اثرات مضری بر اکوسیستم دارند. ریزجلبک‌ها،به دلیل حساسیت بالا به‌ آنتی‌بیوتیک‌ها به‌عنوان یکی از مهم‌ترین شاخص‌های آلایندگی محسوب می‌شوند. از آن‌جایی‌که ریزجلبک‌ها در محیط‌های آبی زندگی می‌کنند و در پایه زنجیره غذایی آبزیان قرار دارند، درک تعاملات بین ریزجلبک‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها برای ارزیابی خطر اکولوژیکی آنتی‌بیوتیک‌ها، حیاتی است. شناخت آسیب‌های مختلف بر فرآیندهای حیاتی از جمله فتوسنتز و ایجاد تنش‌های اکسیداتیو و سازوکارهای این اثرات، می‌تواند در حفظ و پایداری اکوسیستم‌ها موثر باشد. در این مطالعه، تاثیر آنتی‌بیوتیک‌های آزیترومایسین، تتراسایکلین و اریترومایسین بر ریزجلبک‌ها مورد بررسی قرار گرفت.

the effects of azithromycin, tetracycline and erythromycin antibiotics on some microalgae

continuous increase and accumulation of antibiotics in the environment; is a danger due to their toxicity and longevity. antibiotics, as an emerging pollutant, have harmful effects on the ecosystem. microalgae, as the primary producers of life, are considered one of the pollution indicators due to their high sensitivity. since microalgae live in aquatic environments and are at the base of the marine food chain, understanding the interactions between microalgae and antibiotics is critical for assessing the ecological risk of antibiotics in aquatic environments. knowing the damages on vital processes, including photosynthesis and the creation of oxidative stress and the mechanisms of these effects, can be effective in preserving and sustaining aquatic ecosystems. in this study, the effect of antibiotics azithromycin, tetracycline and erythromycin on microalgae was investigated.