مهندسی ژنتیک به عنوان رویکردی قدرتمند در تولید پلاستیک‌های زیستی

گیاهان می‌ توانند منبع پایداری برای تولید پلی‌هیدروکسی ‌آلکانوآت ‌ها (phas) از پلاستیک‌ های زیست ‌تخریب ‌پذیر فراهم کنند. پلی‌هیدروکسی ‌آلکانوآت ‌ها گروهی از پلیمرها با ویژگی ‌های منحصر به فردی هستند که به لحاظ کاربردی با بسیاری از پلاستیک‌ های تولید شده با منابع نفتی موجود در بازار، برابری می‌کنند. برخلاف پلاستیک ‌های تولید شده با منابع نفتی، pha می ‌تواند از مواد اولیه تجدید پذیر بدست آید و به راحتی در بیشتر محیط‌ های فعال بیولوژیکی تجزیه گردد. از سوی دیگر مهندسی ژنتیک گیاهی برای محققین افق ‌های جدیدی به ‌منظور تولید مواد خام اولیه مورد نیاز برای پلاستیک‌ های زیست ‌تخریب ‌پذیر مانند pha فراهم کرده است. مطالعه حاضر به معرفی کوتاه پلیمرهای زیستی و مهندسی ژنتیک گیاهی به عنوان ابزاری مناسب برای تولید این مواد اولیه حائز اهمیت از نظر اقتصادی و زیست محیطی می ‌پردازد.

Plant genetic engineering as powerful approaches in bioplastic production

Plants can provide a sustainable supply of biodegradable plastics by means of (polyhydroxyalkanoate) PHAs production. PHAs are a class of polymers with some unique properties which make them functionally equivalent to many of the petroleumbased plastics that are currently in the market place. However, unlike most petroleumderived plastics, PHAs can be attained from renewable feedstocks and easily degrade in most biologically active environments. Plant genetic engineering, on the other hands, has provided researches to new insights towards large scale for raw materials productions required for biodegradable plastics such as PHAs. This review highlights a brief introduction to biodegradable polymers and plant genetic engineering as proper alternative tools for production of these economically important raw materials.