معرفی ویژگی‌ها و نقش‌های مولکول چسبنده سلولی سندروم داون (Dscam) به‌عنوان یک عامل هومورال شبه‌اختصاصی در ایمنی سخت‌پوست

ایمنی اختصاصی تنها در مهره داران گزارش شده است. اما امروزه شواهدی در دسترس است که نشان می دهد نوعی ایمنی شبه اختصاصی در سخت پوستان نیز وجود دارد. این فرآیند توسط چندین سازوکار انجام می شود که مهمترین آن ها برخی عوامل ایمنی هومورال نظیر لکتین و dscam هستند. مولکول های چسبنده سلولی سندروم داون (dscam) نوعی از مولکول های وابسته به حضور پاتوژن اند که در مواجهه با آنها تولید می شوند و به نظر می رسد شبه واکسن هایی برای فعال سازی این سازوکار قابل سنتز باشند که می توانند منجر به ایمنی زایی در میگو شوند که گرچه به اندازه ی سیستم ایمنی انطباقی و ترشح آنتی بادی در مهره داران دقت عمل ندارد، اما در عمل می تواند زیان های اقتصادی در صنعت میگو را کاهش دهد. بنابراین، توصیه می شود که مدیریت بهداشتی مزارع میگوی کشور تنها معطوف به تولید پست لاروهای عاری از پاتوژن توسط نهادهای ذی ربط یا اجرای دستورالعمل های امنیت زیستی توسط پرورش دهندگان نباشد و پژوهشگران این حوزه با تاکید بر ساخت فعال سازهایی نظیر dscam، به این نوع از پژوهش ها تنوع بیشتری بخشیده تا شاهد شکوفایی روزافزون این صنعت در کشور همراه با امنیت روانی بهره برداران آن باشیم.

Introduction on the Features and Functions of Down Syndrome Cell Adhesion Molecule (Dscam) in Crustacean Immune System as a QuasiSpecific Humoral Agent

Acquired immunity is reported only in vertebrates. However, nowadays, the available evidence shows that a kind of quasispecific immunity and also an immune memory exists in crustaceans. This process is explained by several mechanisms, the most important of which are some humoral immune factors such as lectin and Dscam. Down syndrome cell adhesion molecules (Dscam) are kinds of pathogendependent molecules that are produced during exposure of some invertebrates to pathogens (antigens). Vaccinelike agents may be synthesized to act as activators and activate this immune mechanism in shrimp through antigens, and consequently, make a kind of immunogenicity. It is not as accurate as vertebrates’ immune system and the secretion of antibodies and can lead to relatively specific immunizations in crustaceans. Nevertheless, the corresponding immunization practically decreases the economic losses of the shrimp industry. Hence, we recommend the health management of the shrimp farms should not focus only on the production of specific pathogenfree larvae by relevant institutions or the implementation of biosecurity guidelines by farmers, but in order to prevent the infectious agents in shrimp farms, the novel solutions in this context should be developed.