|
|
|
|
مبانی و فلسفۀ همگرایی اجتماعی در عصر نبوی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
رهنما شهرام ,بهرامیان مسعود
|
|
منبع
|
پژوهش هاي عقلي نوين - 1400 - دوره : 6 - شماره : 11 - صفحه:87 -107
|
|
چکیده
|
انسجام اجتماعی در جامعۀ جزیره‌العرب پیش از اسلام بر محوریت قبیله، شخص رئیس قبیله، هنجارها و مناسکی که بین افراد قبیله و قبائل دیگر مشترک بود قرار داشت. با ظهور اسلام در مکه، گفتمان قبیله‌گرایی با رقیب قدرتمندی به نام گفتمان تئوکراسی دینی مواجه گردید و برای مدتی به حاشیه رانده شد. در این سرزمین، عوامل واگرایی در سطح جامعه به حداکثر خود رسیده بود. پیامبر اسلام ص نمی‌توانست نظام وحیانی را در رویارویی کامل با نظام قبیله‌ای که سال‌ها در اعماق وجود فرد عرب ریشه دوانده بود، قرار دهد. فعالیت‌های پیامبر ص در راستای زدودن واگرایی و تبدیل آن به همگرایی اسلامی بود. این مقاله با رویکردی توصیفی – تحلیلی به طرح این پرسش می‌پردازد که تعاملات عقیده، قبیله و دشمن به‌مثابۀ روح جمعی در انسجام اجتماعی عصر نبوی چگونه بود. نتایج به دست آمده از تحقیق نشان می‌دهد عقیده در مرحلۀ اول و قبیله در قامت امّت اسلامی در مرحلۀ دوم و دشمن در مرحلۀ سوم از عوامل انسجام اجتماعی عصر نبوت قرار می‌گیرند.
|
|
کلیدواژه
|
انسجام اجتماعی، فلسفه حکومت، پیامبر، عقیده، امت اسلامی، دشمن
|
|
آدرس
|
دانشگاه لرستان, ایران, انجمن تاریخ ایران, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
mbahramian63@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
The Principles and Philosophy of Social Convergence in the Prophet’s Time
|
|
|
|
|
Authors
|
rahnama shahram ,bahramiian masud
|
|
Abstract
|
Social cohesion in preIslamic Arabian society was focused on the tribe, the system, and the person of the tribal leader. With the rise of Islam in Mecca, the tribalism discourse faced a powerful rival called the religious theocracy discourse and was marginalized for some time. In this land, the factors of divergence at the community level had reached their maximum. The Prophet of Islam could not put the Revelatory system in full confrontation with the tribal system which had been rooted in the inner depths of the Arabs for years. The activities of the Prophet (SAW) were aimed at eliminating divergence and turning it into Islamic convergence. With a descriptiveanalytical approach, this article raises the question of what were the interactions of belief, tribe, and enemy as a collective spirit in the social cohesion of the Prophet’s era. The results obtained from the research show that belief in the first stage, and tribe as the Islamic community (umma) in the second stage, and enemy in the third stage are among the factors of social cohesion in the Prophet’s time.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|