نقد به مثابه تربیت فرهنگی

مساله این پژوهش ، تحلیل نسبت نقد با پدیده تربیتِ فرهنگی است. به این منظور با روش تحلیل مفهومی، درصدد ارائه مفاهیم پایه و نحوه ارتباط آنها با یکدیگر برآمدیم تا بتوان به نقشه مفهومی تحلیل مساله دست یافت. پس از ابتنای مقاله بر دو پیش‌فرض مفهومی یعنی مفهوم فرهنگ و مفهوم تربیت، از دو معنای نقد سخن بمیان آمده است؛ معنای اول نقد همچون دانش نظری و معنای دوم نقد؛ همچون فعالیت کاربردی؛ و سپس به وجوه تحلیل نسبت نقد با تربیت فرهنگی پرداختیم. پذیرش فرآیند اجتماعی پدیده تربیت فرهنگی، پژوهش را بر آن داشته که در پایان مقاله به راهکارهای بالندگی جریان «نقد به مثابۀ تربیت فرهنگی» اشاره شود مانند:ترویج فرهنگ نقد در آموزش‌های غیر رسمی و رسمی، بکارگیری طرح‌هایی مانند: p4c و pwc ،آموزش و کاربرد الگوها و شیوه‌های نقد علمی ،حذف ساختارهای «حافظه محور» در نظام آموزشی.

Criticism as Cultural Education

The problem of this research is to analyze the relation of criticism with the phenomenon of cultural education. To this end, we would explain the basic concepts and their relation to one another with the conceptual analysis method so as to achieve the conceptual plan of the problem’s analysis. Upon basing the article of two conceptual prerequisite, i.e. definition of the concept of culture and the concept of education, we would discuss two meanings of criticism as “theoretical science” and criticism, and “functional activity” and then would undertake to analyze the relation of criticism to cultural education. Accepting the social process of the phenomenon of cultural education prompted mentioning the procedures of growth for the trend of “criticism as cultural education” in conclusion of the article.