بررسی تطبیقی موضوع مابعدالطبیعه در ابن سینا و سوآرز

ارسطو در آغاز کتاب چهارم(گاما)، مابعدالطبیعه ، را علم « موجود بماهو موجود» معرفی می کند و این علم را «فلسفه اولی » یا «فلسفه نخستین» نامیده است و همچنین در موارد دیگر نام «حکمت» و «الهیات» نیز به این علم داده است . همان طور که وی نام های مختلفی بر این علم نهاده است ، موضوعات متعدد و متنوعی نیز برای این علم قرار داده است . لذا از دیر باز شارحان و مفسران ارسطو در تعیین موضوع مابعدالطبیعه دچار مشکل شده اند و هر کدام به طریقی رفتنه اند. با ورود ابن سینا به بحث های قرون وسطی تحولات بسیار زیادی در بحث موضوع مابعدالطبیعه اتفاق می افتد. وی موضوع متافیزیک را موجود بماهو موجود می داند اما موجود را به نحو عام در نظر می گیرد که هم شامل خدا و هم موجودات محسوس می شود و این یک تحول در موضوع مابعدالطبیعه محسوب می شود . سوآرز نیز یک قرون وسطی است که ابن سینا را درک کرده است و اما موضوعی که ارائه می دهد خود را از ابن سینا و سایر اسلافش جدا می سازد .تفسیر او یک تفسیر ارسطویی ابن سینایی است که ناخواسته مودی به تاسیس مابعدالطبیعه نوین می شود که با نظام مابعدالطبیعی ارسطویی و ابن سینا متفاوت است . در این مقاله، مساله اصلی پرداختن به موضوع مابعدالطبیعه تطبیقی بین ابن سینا و سوآرز است به جهت بیان و تبیین وتعین نقاط اشتراک و اختلاف در دو سنت اسلامی و مسیحی در موضوع مابعدالطبیعه را تعیین و تبیین کنیم.

A Comparative Study of Metaphysics in Avicenna and Suaréz

In the beginning of his fourth book (Gama), Aristotle introduces metaphysics as an “existent qua existent” science and has called it “primary philosophy”, whereas, sometimes he has named it as “wisdom” and “theology”. Also, besides various names, he has set forth various and numerous subject for this science. Therefore, since long ago the commentators and interpreters of Aristotle have had trouble determining the subject of metaphysics and each has taken a separate path. With Avicenna entering the Middle Ages discourse, many developments have taken place on the subject of metaphysics. He knows metaphysics as existent qua existent, but he considers the existent generally, in such a way that it includes both God and the sensible beings and this is regarded as a development in metaphysics. Suaréz is a Middle Ages philosophers who has enjoyed the presence of Avicenna but has separated himself from Avicenna and others who came after him by a subject that he presents for metaphysics. His interpretation is an AristotelianAvicennan one that involuntarily leads to establishing the Modern metaphysics, which is different from the AristotelianAvicennan metaphysics system. This article is mainly intended to deal with metaphysics as compared between Avicenna and Suaréz and attempt is made to explicate and analyze the similarities and differences in the two Islamic and Christian traditions concerning metaphysics.