دکترین «توحید اجتماعی» اندیشه‌ای بنیادین، در تکامل هندسه توحیدی و تعالی معنوی موحِّدان

خلا دین‌ورزی موحِّدان و فقدان حضور همه‌جانبه دین در عرصه اجتماعی از حیات، مسئله‌ای است که از دیرباز ذهن بسیاری از نخبگان فکری و دل‌سوزان اجتماعی مسلمان را به خود مشغول کرده، و هر کدام سعی نموده‌اند، با ارائه نظریه‌ای نوین، به گونه‌ای چرائی این مسئله را مورد کندوکاو فکری قرار دهند. با این وجود به نظر می‌رسد یکی از اندیشه‌هایی که می‌تواند به این مشکلات پایان داده، موجبات تکامل معرفتی موحِّدان و تعالی معنوی آنان در ساحت اجتماعی از حیات را فراهم نماید، اندیشه بنیادین توحیداجتماعی به معنای یگانه‌پرستی در عرصه حیات و زیست اجتماعی است. براین اساس در این پژوهش تلاش نموده‌ایم با روشی تحلیلی، نخست با ایضاح مفهومی حیات اجتماعی، یگانه‌پرستی در مجموع ارتباطات اجتماعی و ایجاد و عضویت در نهادهای اجتماعی را به عنوان دو مولفه اساسی توحید اجتماعی شمارش نماییم؛ و در ادامه با توسعه مفهومی توحید عبادی، اطاعت از قوانین فقهی حقوقی و اخلاقی خداوند و نیز اخلاص در عمل و انجام تمامی افعال و رفتارها برای رضای او جل‌جلاله در ساحت اجتماعی از حیات را، ذیل مفهوم توحید اجتماعی مطرح نموده، آن را به عنوان نصابی جدید در هندسه معرفتی توحیدی، و بستری برای تعالی معنوی موحِّدان معرفی نماییم.

Social Monotheism Doctrine: A Fundamental Thought in the Monotheistic Geometry Development and Monotheists’ Spiritual Excellence

The gap of monotheists’ practicing religion and the lack of religion presence in social arena of life is an issue which has occupied the minds of intellectual elites and sympathetics of Muslims’ social life. Accordingly, they have attempted to formulate new theories trying to analyze the reason to solve this problem. However, one of the theories that can contribute to solving this problem is the issue of monotheists’ ontological development and their spiritual excellence in the social arena of life. The fundamental thought of social monotheism on the sense of worshiping one God occurs in the area of social life. Deploying an analytical research method, the authors have attempted to clarify the concept of social life, monotheism in the social communications and gaining membership in social institutes are enumerated as two basic elements of social monotheism. Then, expanding the concept of social monotheism, observing the legaljurisprudential an d ethical rules of God, and pure intention in performing the acts and their complete doing in line with the divine pleasure in the social arena of the life were categorized under the concept of social monotheism. The authors have proposed this element as a new one in monotheistic ontological geometry which could help to pave the ground for monotheists’ spiritual excellence.