خطاپذیری علم حضوری و مکاشفات عرفانی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
اسعدی حجت ,حسینی شاهرودی مرتضی
|
|
منبع
|
پژوهش هاي عقلي نوين - 1396 - دوره : 2 - شماره : 4 - صفحه:9 -27
|
|
|
|
|
چکیده
|
این مسئله که آیا علم حضوری که از آن به عنوان سنگ بنای معرفت بشری یاد می‌شود، قابل اتصاف به صدق و کذب هست و می‌توان روزنه‌هایی برای ورود خطا بدان، یافت یا نه، معمولا با پاسخ منفی از سوی فیلسوفان مسلمان روبه‌رو است، اما در این نوشته بر خلاف دیدگاه مشهور حکما که علم حضوری را به دلیل فقدان واسطه و فاصله، خطاناپذیر می‌دانند، با روش تحلیلی، مورد بررسی قرار می‌گیرد و در گام نخست با اثبات حضوری بودن مشاهدات و مکاشفات عرفانی و در گام بعد با اثبات وجود خطا در مشاهدات عرفانی و در برخی موارد وجود خطا در خود علم حضوری، خطاپذیر بودن این علم دست‌کم در مورد انسان اثبات می‌شود، اما اثبات این مساله موجب اسقاط حجیت و اعتبار علوم حضوری نمی‌شود، بلکه معیار حجیت در این ساحت از معرفت بشری عبارت است از رعایت شرط روش‌مندی و سلوک عقلایی که مورد پذیرش دانشمندان این علم است.
|
|
کلیدواژه
|
علم حضوری، علم حصولی، مشاهده، مکاشفه، خطاپذیری
|
|
آدرس
|
دانشگاه فردوسی مشهد, دانشکده الهیات, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
shahrudi@um.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|