ارتباط یادگیری خودراهبر با راهبردهای فراشناختی و شادکامی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم‌پزشکی مازندران

مقدمه: مطابق کوریکولوم پزشکی عمومی، پرورش مهارت‌های یادگیری خودراهبر، یکی از ضروریات برنامه درسی این رشته است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط یادگیری خودراهبر با راهبردهای فراشناختی و شادکامی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم‌پزشکی مازندران در سال 1401 انجام شده است. روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی به روش همبستگی انجام شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه یادگیری خودراهبر ویلیامسون با 60 گویه و پایایی 0.93، فراشناخت ولز و کارترات با 30 گویه با پایایی 0.91 و شادکامی آکسفورد با 29 گویه و پایایی 0.87 است. روایی هر سه پرسشنامه مورد تایید صاحب‌نظران قرار گرفت. جامعه آماری شامل 362 دانشجوست که 193 نفر به‌روش تصادفی طبقه‌ای از دانشکده‌های ساری 156نفر و پردیس رامسر 43 نفر انتخاب شدند. نتیجه آزمون کولموگروف نشان داد کلیه داده‌های مطالعه نرمال‌اند، لذا برای تعیین وضعیت متغیرها ازآزمون one sample t test، برای تعیین رابطه بین آن‌ها ازpearson correlation coefficient با نرم‌افزار spss استفاده گردید. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ: ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮات ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﺧﻮدراﻫﺒﺮ 3 /63 و ﻓﺮاﺷﻨﺎﺧﺖ 3 /33 در داﻧﺸﺠﻮ ﯾﺎن ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﻣﯿﺰان ﺷﺎدﮐﺎ ﻣﯽ 1 /36 ﮐﻤﺘﺮ از ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﻮد. ﺑﯿﻦ ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﺧﻮدراﻫﺒﺮ و ﺷﺎدﮐﺎ ﻣﯽ ﺑﺎ ﺳﻄﺢ اﻃﻤﯿﻨﺎن 95 درﺻﺪ و 0/000=sigراﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﺎدار 0/493+ =r د ﯾﺪ ه ﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﯿﻦ ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﺧﻮدراﻫﺒﺮ و راﻫﺒﺮدﻫ ﺎی ﻓﺮاﺷﻨﺎﺧﺘﯽ با 0/000 sig راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﺎدار 0/89+ =r وﺟﻮد داﺷﺖ. ﺑﻪ ﻋﻼوه ﺑﺎ 191=df و 0/05< p-valueداﻧﺸﺠﻮ ﯾﺎن داﻧﺸﮑﺪه ﺳﺎری و ﭘﺮد ﯾﺲ راﻣﺴﺮ، در ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﺧﻮدراﻫﺒﺮ، ﻣﻬﺎرت ﻫ ﺎی ﻓﺮاﺷﻨﺎﺧﺘﯽ و ﺷﺎدﮐﺎ ﻣﯽ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﺎدار ی ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﮕﺮدﯾﺪ .نتیجه‌گیری: براساس نتایج بدست آمده، مهارت‌های یادگیری خودراهبر و فراشناخت دانشجویان پزشکی در حد قابل قبولی است، لیکن لازم است برای افزایش شادکامی آنان برنامه‌ریزی شایسته صورت گیرد.

the relationship of self-directed learning with metacognitive strategies and happiness among medical students at mazandaran university of medical science

background: this study was conducted with the aim of investigating the relationship of self-directed learning with metacognitive strategies and happiness of medical students of mazandaran university of medical sciences in 2022. methods: this descriptive-cross-sectional study was conducted by correlational method. the data collection tool is williamson’s self-directed learning questionnaire with reliability 0.93, wells and carteret’s metacognition with reliability 0.91, and ohq with reliability 0.87. the validity of all three questionnaires was approved by experts. the statistical population includes 362 students, 193 of whom were randomly selected from sari 156 and ramsar campus 43 . the result of the kolmogorov test showed that all the data of the study were normal, therefore, to determine the status of the variables, the one sample t test was used to determine the relationship between them, and the pearson correlation coefficient was used with spss software.results: the average scores of self-directed learning 3.63 and metacognition 3.33 in students were higher than average, and the level of happiness 1.36 was lower than average. a significant relationship r=0.493+ was seen between self-directed learning and happiness with a confidence level of 95% and sig=0.000. also, there was a significant relationship r=0.89+ between self-directed learning and metacognitive strategies with sig 0.0000. in addition, with df=191 and p-value<0.05, no significant difference was observed in self-directed learning, metacognitive skills, and happiness among the students of sari college and ramsar campus.conclusion: the self-directed learning skills and metacognition of medical students are acceptable, but proper planning is necessary to increase their happiness.