یادگیری تیمی اعضای هیات علمی؛ یک گام به سمت دانشگاه‌های یادگیرنده

مقدمه و هدف: امروزه یادگیری تیمی یک راه حل مناسب برای پاسخ به چالش هایی مانند مدیریت منابع انسانی، چالش های رقابتی و دستیابی به اثربخشی سازمانی است. هدف پژوهش حاضر، مطالعه فعالیت های یادگیری تیمی اعضای هیات علمی رشته فناوری اطلاعات سلامت در دانشگاه های علوم پزشکی کل کشور می باشد.روش ها: جامعه مورد مطالعه، اعضای هیات علمی رشته فناوری اطلاعات سلامت در دانشگاه های کل کشور بودند که به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده پرسش نامه بود که برای تعیین یادگیری تیمی از 3 مولفه یادگیری درونی، یادگیری نیابتی و یادگیری زمینه ای در آن استفاده شد. بررسی روایی و پایایی ابزار تحقیق نشان داد که از روایی و پایایی مناسب برخوردار است. نتایج به وسیله آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میزان فعالیت های یادگیری تیمی در میان اعضای هیات علمی گروه فناوری اطلاعات سلامت در دانشگاه های علوم پزشکی کشور دارای تفاوت معنی داری می باشد. به طوری که بین اعضا در گویه های فعالیت های یادگیری درونی، زمینه ای و نیابتی متفاوت معنی دار وجود دارد. هم چنین میانگین رتبه زنان در بسیاری از گویه های فعالیت های تیمی بیشتر از میانگین رتبه های مردان بود.نتیجه گیری: تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد فعالیت های یادگیری درونی در سطح متوسط قرار دارند و سطح فعالیت های یادگیری بیرونی پایین تر از سطح فعالیت های یادگیری درونی است.