نظم و بی‌نظمی: تحلیل شعر «زنگ‌ها» اثر ادگار آلن پو

در این مقاله یو. ماری انگمن کوشیده است نظم و انسجام درونی شعر «زنگ‌ها» اثر ادگار آلن پو را باوجود آشفتگی ظاهری آن نشان دهد. این شعر از چهار قطعه‌ی نامساوی تشکیل می‌شود و هر قطعه نماد دورانی از زندگی انسان است که برای آن زنگ خاصی درنظر گرفته شده است. این شعر از وزن تروکی پیروی می‌کند و در آن، شاعر از وتد ناقص برای تقلید نواخت زنگ‌ها بهره‌ای هوشمندانه برده است. در سرتاسر این شعر، شاعر از فنون آوایی مختلف ازجمله قافیه، الگوهای صوتی، واج‌آرایی و نام‌آواها برای ایجاد ساختاری متوازن استفاده کرده و از این طریق، آهنگ زنگ‌ها را با مفهوم هر دوره از زندگی منطبق ساخته و درنتیجه به ایجاد انسجام معنایی پرداخته است. این مقاله می‌تواند نشان دهد که چگونه یک شاعر می‌تواند از دستگاه‌های مختلف صوتی زبان خود استفاده کند تا با بهره‌گیری از نمادپردازی صوتی و معنا، توازن ایجاد کند. ساختار مقاله در ترجمه با قراردادن ارقام و جدول‌های ضمیمه درون متن، کمی با اصل مقاله متفاوت است و دلیل این تغییر برقراری ارتباط آسان‌تر خوانندگان با بحث‌ها و داده‌های ارائه‌شده در هر شکل یا جدول است.