توصیف واجی وزن‌های عروضی شعر کلاسیک فارسی بر اساس نظریۀ آواشناسی عمومی

هدف از توصیف واجی وزن‌های عروضی شعر کلاسیک فارسی 1. بهره‌مندی از چهارچوب نظری آواشناسی عمومی در توصیف وزن‌های عروضی؛ ٢. نشان‌دادن تفاوت‌های واجی شعر عروضی با زبان فارسی معیار و ٣. بررسی تغییرات واج‌ها و الگوهای هجایی در شعر فارسی قبل و بعد از اعمال وزن‌های عروضی بر برش هجایی آن‌ها بوده‌ است. بدین‌‌منظور، تعدادی از ابیات اشعار عروضی به‌طورتصادفی انتخاب شدند و برش هجایی آن‌ها قبل و بعد از اعمال وزن‌های عروضی نشان داده شد. درنهایت، بر اساس ساختمان الگوهای هجایی زبان فارسی، تفاوت‌های بارزی در الگوهای هجایی وزن‌های عروضی شعر فارسی مشاهده شد: 1. تعداد کمیت‌های عروضی از نظر نوع وزن از کمیت‌های هجایی زبان فارسی معیار کمتر است. 2. رفتار همخوان‌ها و واکه‌ها در اشعار عروضی با رفتار آن‌ها در زبان فارسی معیار تفاوت چشمگیری دارد؛ همخوان‌ها به‌تنهایی می‌توانند معرف یک کمیت عروضی باشند و کشش هیچ‌یک از واکه‌های زبان فارسی در بافت عروضی شعر ثابت نیست.

A Phonemic Description of Prosodic Meters of Classical Persian Poetry Based on General Phonetics Theory

The aim of phonemic description of prosodic meters of classical Persian poetry was applying the theoretical framework of General Phonetics in: 1. Describing the prosodic meters, 2. Indicating the phonemic differences between prosodic poetry and Standard Persian language, 3. Investigating the changes of phonemes and syllabic patterns before and after applying prosodic meters on their syllabic segmentations. Therefore, some verses with prosodic meters have been selected randomly, and their syllabic segmentations have been indicated before and after applying prosodic meters on them. Regarding the structures of the syllabic patterns of Persian language, the results indicated clear differences in the syllabic patterns of prosodic meters of Persian poetry. 1. The number of prosodic quantities is lower than that of Standard Persian language considering type of meter, 2. the behaviors of vowels and consonants in prosodic poetry differ from the behaviors of vowels and consonants in Standard Persian language extensively; consonants can be solely presented as a prosodic quantity, and none of the Persian vowels have a fixed length in the context of prosodic poetry.