ارتباط بین علائم روانشناختی و خود کارآمدی کارکنان ستاد وزارت بهداشت در پاندمی کووید -19

زمینه و اهداف: تقویت و بهبود خودکارآمدی در میان کارکنان در ارتقا هر چه بیشتر سلامت روان و کاهش علایم روانشناختی در دروه‌ی شیوع بیماری کرونا موثر است. لذا این مطالعه با هدف ارتباط بین علائم روانشناختی و خود کارآمدی کارکنان ستاد وزارت بهداشت در پاندمی کووید -19 انجام گرفت. مواد و روش‌ها: این پژوهش ازنوع توصیفی- تحلیلی و به صورت مقطعی در سال 1399 در میان 330 نفر از کارکنان ستادی وزارت بهداشت انجام گرفت. نمونه‌گیری به صورت تصادفی طبقه‌ای انجام شد. داده‌ها با استفاده پرسشنامه سلامت عمومی و خودکارآمدی و به صورت آنلاین جمع آوری شدند. تحلیل داده‌ها با استفاده از  spss16انجام شد. ملاحظات اخلاقی در تمام مراحل اجرای مطالعه رعایت شد. یافته‌ها: افسردگی (9/04 ± 10/39) بیشترین و ترس مرضی (3/75 ±3/20) کمترین نمره را در میان علایم روانی داشتند. وضعیت کارآمدی کارکنان خوب ارزیابی شد. میان علایم روانی با متغیرهای جنس، وضعیت تاهل، وضعیت استخدامی و تعداد فرزندان تفاوت معناداری وجود نداشت و با متغیرهای میزان درگیری با کرونا، سن، سطح تحصیلات و سابقه خدمت تفاوت معنادار بود. ارتباط همه علایم روانی با خود کارآمدی معنادار و معکوس بود. مدل رگرسیونی نشان داد، متغیرهای حساسیت در روابط متقابل، سن، افسردگی، پرخاشگری و ترس مرضی بر روی هم 38 درصد تغییرات خود کارآمدی را پیش‌بینی می‌کنند. نتیجه‌گیری: با توجه به همبستگی منفی میان خود کارآمدی با علایم روانی و پیش‌بینی کننده خود کارآمدی توسط علایم روانی، برگزاری کلاس‌های آموزشی، روش‌های مقابله‌ای و آموزش مهارت‌های خود کارآمدی می‌تواند در ارتقاء سلامت روان و خودکارآمدی کارکنان مفید واقع گردد.