بررسى آلودگى میکروبى سطوح بخش هاى مختلف در دو بیمارستان آموزشى دانشگاه علوم پزشکى مازندران

زمینه و هدف: خطر مرگ و میر ناشی از عفونت بیمارستانی در مراکز بهداشتی و درمانی به عنوان یک معضل، همواره وجود داشته است. این عفونت‌ها می‌توانند از طریق تماس با محیط و یا تجهیزات به بیماران منتقل شوند. لذا هدف از این تحقیق، تعیین میزان آلودگی میکروبی سطوح بخش‌های مختلف در دو بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال1393 می‌باشد.مواد و روش‌ها: در این مطالعه، قبل از نمونه برداری هماهنگی‌های لازم با مدیران بیمارستان‌ها بعمل آمده که مجموعا 120 نمونه از سطوح، وسایل و تجهیزات بخش‌های نوزادان، مراقبت‌های‌ویژه، گوش، حلق و بینی، اتاق عمل، سوختگی و ترمیمی، دو بیمارستان مورد تحقیق برداشت شد. نمونه‌‌ها با استفاده از روش‌های استاندارد کشت میکروبی کشت داده شدند. داده‌ها با استفاده از نرم افزار stata12 و آزمون آماری مربع کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و سطح معنی داری اختلاف‌‌ها کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.  یافته‌ها: نتایج نشان داد که 40% نمونه‌های کشت، مثبت بودند. بیشترین میزان آلودگی میکروبی در بیمارستان شماره (1) با سهم 80% مربوط به بخش ent و در بیمارستان شماره (2) با سهم 53% مربوط به بخش سوختگی مردان بوده است. شایع‌ترین باکتری‌های جدا شده شامل: اشریشیاکلی، استافیلوکوکوس آرئوس، پسودوموناس‌ آئروژنوزا، کلبسیلا، انتروباکتر آئروژنز، آسنیتوباکتر و انتروکوکوس فکالیس بوده‌اند.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که میزان آلودگی باکتریایی بخش‌ها و سطوح مختلف بیمارستان‌های مورد مطالعه به میزان قابل توجهی می‌باشد. لذا توصیه اکید می‌شود که با برنامه‌ریزی مدون و بکارگیری روش‌های مناسب و پیشگیرانه، میزان آلودگی به حداقل برسد. کلید واژه‌ها: آلودگی میکروبی، سطوح محیطی، عفونت بیمارستانی