رابطه هوش اخلاقی با رضایت شغلی اساتید دانشگاه علوم پزشکی کاشان سال 96

زمینه واهداف: اساتید ‌مهم ترین عامل در تعلیم‌ و تربیت دانشجویان هستند زیرا بر‌اندیشه‌های هزاران نفر تاثیرمی‌گذارند لذا در بهبود کیفیت آموزش نیز نقش مهمی دارند. اساتید با هوش اخلاقی بالا می‌توانند در سازمان اعتماد، تعهد، انگیزه و رضایت ایجاد کنند. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر، توصیفی تحلیلی و به صورت مقطعی است. تعداد 100 نفراز اعضای هیئت علمی، به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارجمع آوری اطلاعات، دو پرسشنامه‌ معتبر40‌ سوالی هوش اخلاقی لنیک وکیل(lennick&kiel) و پرسشنامه 20 سوالی رضایت شغلی مینه ‌سوتا (msq) می‌باشد‌که روایی ‌و پایایی آنها به ترتیب با ضریب آلفای کرونباخ 96 و79 درصد سنجیده شده است. نتایج داده‌ها با نرم افزار spssنسخه 16جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. تمام مراحل تحقیق با رعایت موازین اخلاقی پژوهش انجام گردید. یافته‌ها: میانگین هوش اخلاقی و رضایت کلی اساتید به ترتیب 68.75 و 16.58 بود. 77% اساتید ازنظرهوش اخلاقی و 76% آنها ازنظ ررضایت ‌شغلی‌ در سطح‌ خوب‌ و بالاتر بودند. ضریب ‌همبستگی ‌پیرسون ‌بین ‌رضایت ‌شغلی‌ و‌ هوش‌ اخلاقی‌ برابر0.565 بود (p<0.001)، همچنین این ضریب همبستگی درهمه ابعاد رضایت شغلی باهوش اخلاقی مثبت بوده است که نشان دهنده ارتباط مستقیم بین‌این دو متغیر می‌باشد. نتیجه‌گیری: با توجه به اهمیت رضایت شغلی اعضاء هیئت علمی به عنوان ساختار اصلی نظام آموزش عالی ‌کشور ‌و تاثیر هوش اخلاقی در‌افزایش انگیزه آنها جهت تعلیم و تربیت موثر نیروی انسانی برای سیستم‌های بهداشت و درمان ، توجه به این امر منجر به توسعه اخلاق مداری براساس ارزش‌ها و اعتقادات و افزایش‌ کیفیت آموزش‌ها و بهره وری نیز‌خواهد شد. لذا ضروری است دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور برای فرهنگ‌‌سازی‌ و ‌نهادینه ساختن هوش اخلاقی در جامعه دانشگاهی برنامه ریزی نموده و همواره این مهم را سرلوحه اهداف خود قراردهند.