>
Fa   |   Ar   |   En
   مقایسه روش معمول پمپ و جاذب و نمونه برداری غیر فعال میکرو استخراج فاز جامد (emps) جهت تعیین غلظت بنزن، تولوئن و زایلن (xtb) هوای مناطق شهری  
   
نویسنده سعدانی محسن ,امین محمد مهدی ,کرمی محمد امین ,تیموری فهیمه ,قاسمی رضا
منبع بهداشت در عرصه - 1395 - دوره : 4 - شماره : 4 - صفحه:57 -64
چکیده    زمینه و اهداف: هیدروکربن‌های آروماتیک علاوه بر تاثیرات سمی بر انسان، حیوان و گیاهان، می‌توانند در تولید مه دود فتوشیمیایی نیز موثر باشند، در نتیجه اندازه‌گیری آنها از نظر ارزیابی سلامت انسانها و همچنین اثرات زیست محیطی حایز اهمیت می‌باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی کارایی روش solidphase microextraction برای اندازه گیری گاز بنزن، تولون و زایلن بوده است.مواد و روش‌ها: نمونه بردارهای spme در هولدرهای محافظ نمونه‌برداری قرار داده شده و به مدت 5 روز در هوای آزاد در مسیرهای نسبتاً پرترافیک قرار گرفت. نمونه‌برداری در دو فصل انجام شده و در پایان هر دور نمونه‌برداری، نمونه‌ها جهت آنالیز به آزمایشگاه ارسال می‌گردید. علاوه بر روش فوق از روش پمپ و جاذب هم استفاده شده و غلظت گازهای بنزن، تولون و زایلن اندازه گیری شد. در انجام این طرح و استفاده از منابع، رعایت موازین اخلاقی انجام شد.یافته‌ها: نتایج حاصل از نمونه برداری با  spmeبا نتایج به دست آمده از روش معمول با استفاده از جاذب وپمپ، آنالیز و مقایسه گردید. r2 نمودار مقایسه نتایج این دو روش برای بنزن، تولون و زایلن به ترتیب حدود 0/98، 0/9و 0/95 به دست آمد. اختلاف اندک مقدار اندازه گیری شده به صورتی بود که مقادیر غلظتهای پمپ و جاذب در بیشتر مواقع مقدار بالاتری را نشان می‌داد.نتیجه‌گیری: مقایسه غلظتهای به دست آمده از دو روش، شباهت نسبی بین نتایج آنها را نشان می‌دهد و می‌توان گفت که استفاده از روش spme هم می‌تواند، نتایج قابل اطمینانی از اندازه‌گیری گازهای بنزن، تولون و زایلن را ارایه دهد.
کلیدواژه نمونه برداری غیر فعال، spme، بنزن، تولون، زایلن
آدرس دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکده بهداشت, گروه مهندسی بهداشت محیط, ایران. دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی, دانشکده بهداشت, گروه مهندسی بهداشت محیط, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکده بهداشت, گروه مهندسی بهداشت محیط, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکده بهداشت, گروه مهندسی بهداشت محیط, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, دانشکده بهداشت, گروه مهندسی بهداشت محیط, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved