>
Fa   |   Ar   |   En
   اصلاح خاک آلوده به هیدروکربنهای نفتی با گیاه پالایی وتیور  
   
نویسنده محسن زاده ساسان ,کشت ورز محمد رضا ,محسن زاده مهدی ,نظری مهدی ,پورباقری مجتبی ,آتش دهقان عرفان
منبع مطالعات علوم محيط زيست - 1402 - دوره : 8 - شماره : 1 - صفحه:6084 -6091
چکیده    افزایش آلاینده‌های محیط زیست به ویژه هیدروکربن های نفتی، به دلیل صنعتی شدن جوامع بشری است. یکی از منابع اولیه آلودگی در این زمینه، خاک های واقع در حوضچه های تبخیر مناطق پالایشگاه های نفت می باشد. استفاده از گیاهان به منظور حذف آلودگی‌ها از خاک‌های آلوده، انباشته کردن آن‌ها در ریشه و برداشت آن‌ها از ساقه و برگ و یا تجزیه این ترکیبات در درون گیاه را گیاه‌پالایی می‌گویند. انتخاب گیاه مناسب، مخصوصاً در خاک‌هایی با میزان پایین یا متوسط آلودگی، یک نقش مهم را در پیشرفت گیاه‌پالایی ایفا می‌کند. وتیور گیاهی است که از جهت‌های مختلف برای گیاه‌پالایی مناسب می‌باشد. در این پروژه، ابتدا نمونه هایی از خاک منطقه جمع آوری شده و میزان زنده مانی و مقاومت گیاه وتیور بررسی شد. پس از مثبت بودن زنده مانی گیاه کارهای اجرایی در منطقه دالان شروع شد شامل کاشت گیاهان در منطقه، نصب مخزن ، ایجاد سیستم آبیاری قطره ای، نمونه برداری از خاک آلوده و غیر آلوده منطقه، نمونه برداری از خاک مجاور ریشه گیاه و اندازه گیری میزان هیدروکربن های نفتی انجام پذیرفت. گیاه وتیور توانایی رشد و زنده مانی در انواع شرایط آلودگی نفتی، مانند خاک آلوده پالایشگاه ها را دارا می باشد و پس از یک سال اثر گیاه وتیور میزان آلودگی هیدروکربن های نفتی کل و هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای حدود شش و نه برابر به ترتیب کاهش یافت. البته در مدت زمان بیشتر از یکسال تیمار با ریشه وتیور (منطقه ریزوسفر خاک نزدیک ریشه) می تواند مقدار هیدروکربن های نفتی کل و هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای را بیشتر کاهش دهد.
کلیدواژه وتیور، هیدروکربن های نفتی، گیاه پالایی، خاک آلوده
آدرس دانشگاه شیراز, دانشکده علوم, گروه زیست شناسی, ایران, شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی, گروه ایمنی، بهداشت و محیط زیست, ایران, دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی, دانشکده مهندسی عمران, گروه مهندسی محیط زیست, ایران, دانشگاه شیراز, دانشکده علوم, گروه زیست شناسی, ایران, دانشگاه شیراز, دانشکده علوم, گروه زیست شناسی, ایران, دانشگاه شیراز, دانشکده علوم, گروه زیست شناسی, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved