ارزیابی رفتار محیط زیستی گردشگران منطقه حفاظت شده میانکاله بهشهر

برخی از مشکلات محیط زیستی هر منظقه‌ای متاثر از رفتارهای گردشگران می‌باشد و برای رفع این مشکلات نیاز است عوامل تاثیرگذار بر رفتار محیط زیستی شناسایی شوند. در این راستا تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین متغیرهای دانش، نگرش و درک با متغیر رفتار محیط زیستی در منطقه گردشگری میانکاله بهشهر پرداخته است. روش پژوهش پیمایشی بوده و ابزار جمع آوری اطلاعات بصورت پرسشنامه می‌باشد. سوالات پرسشنامه بر اساس طیف پنج گزینه‌ای لیکرت طراحی شده‌اند و که پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ محاسبه شد. جامعه آماری منطقه میانکاله شامل 340 نفر بازدیدکننده بوده است که با استفاده از فرمول کوکران ، حجم نمونه 181 نفر تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزارهای smartpls و spss صورت گرفت. یافته‌های حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که بین متغیرهای مستقل دانش، نگرش و درک با متغیر وابسته رفتار محیط زیستی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. متغیر درک با ضریب مسیر 0.814 بر رفتار محیط زیستی بیشترین تاثیر مستقیم را داشته و ضریب مسیر دو متغیر نگرش و دانش به ترتیب 0.329 و 0.467 بدست آمد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین دانش، نگرش و درک محیط زیستی با رفتار محیط زیستی همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد که در بین سه متغیر مورد بررسی درک با ضریب همبستگی 0.455 بیشترین همبستگی را با رفتار محیط زیستی دارا می باشد. ضریب همبستگی برای دو متغیر دانش و نگرش به ترتیب 0.209 و 0.237 گزارش شده است. در یک نتیجه کلی می‌توان گفت متغیرهای بررسی شده، رفتارهای مسوولانه محیط زیستی را تقویت می‌کنند و مسئولیت در قبال محیط زیست را ترویج می‌دهند.