بررسی تغییرات کاربری اراضی و ارتباط آن با سطح آب‌های زیرزمینی مطالعه موردی: شهرستان آذرشهر

هدف اصلی این تحقیق پایش سطح آب‌های زیرزمینی با استفاده از علم سنجش از دور و تصاویر ماهواره‌ای و رابطه آن با کاربری اراضی می‌باشد. به همین منظور ابتدا تصاویر مربوطه اخذ و پیش‌پردازش‌های لازم بر روی هر کدام اعمال شد. سپس نسبت به مدل‌سازی و طبقه‌بندی تصاویر اقدام شد. به منظور بررسی تغییرات کاربری اراضی، نقشه طبقه‌بندی شده کاربری ‌اراضی برای هر دو سال 2000 و 2020 با استفاده از روش طبقه‌بندی شی‌گرا استخراج شد و سپس به منظور بررسی تغییرات کاربری اراضی نقشه تغییرات کاربری ‌اراضی برای بازه زمانی 20 ساله استخراج شد. بعد از استخراج نقشه تغییرات کاربری اراضی به منظور انتخاب بهترین مدل، برای سال 2000 مدل kbessel و برای سال 2020 مدل circular دارای بیشترین دقت می‌باشند. نتایج نشان داد بیشترین میزان تغییرات مربوط به باغات به منطقه مسکونی و تبدیل کاربری باغات به مرتع، تبدیل مرتع به مسکونی است. در میان کاربری‌های تغییریافته، کاربری کوهستان و نمکزار کمترین میزان تغییر را داراست. در حالی که میزان تغییر کاربری باغات به دیگر کاربری‌ها به مراتب بیشتر است و این امر نیز نشاندهنده سرعت تخریب باغات نسبت به میزان احیای آن است. مشخصات آماری سطح آب زیرزمینی با کاربری اراضی نشان داد که بیشترین میانگین سطح آب در سال2000 برای کاربری باغات با 13.74 متر ثبت شده است و کمترین میانگین سطح آب نیز برای محدوده منطقه ساحلی 8.41 متر ثبت شده است. باملاحظه نقشه کاربری اراضی و نقشه تراز آب زیرزمینی سال 2020 نیز، بیشترین میانگین سطح آب در این سال نیز متعلق به کاربری منطقه ساحلی با 9.38 متر می‌باشد و کمترین میانگین ترازآب ثبت‌شده نیز مربوط به کاربری باغات با 6.65 متر می‌باشد، کاهش میزان سطح آب باعث تسریع در تخریب این منابع طبیعی شده و مخاطرات هولناکی در پی خواهد داشت که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به بحث فرونشست زمین اشاره کرد.