بررسی استانداردهای ایمنی و مدیریت محیط زیستِ دیداری در معادن زیرزمینی – مطالعه موردی معدن فیروزه نیشابور

ایمنی و بهداشت حرفه‌ای در معادن وابسته به استفاده از روش‌های مناسبی است که ارتباط نیروی انسانی با کانون‌های خطر را به حداقل می‌رساند. برای کنترل و کاهش مخاطرات در معادن بایستی نسبت به حذف و کنترل خطر در مبدا ،کاهش و به حداقل رساندن آنها و نهایتاً تجهیز معدنکاران به وسایل حفاظت فردی مناسب اقدام نمود. در این نوشتار، کاربردهای مدیریت‌ دیداری و به تبع آن ایمنی دیداری در معادن زیرزمینی با نگرش ویژه بر معدن فیروزه نیشابور و توصیه‌هایی برای اجرایی کردن آن بررسی شده است. هدف از این نوشتار، الزام و امکان پیاده‎سازی یک سبک مدیریت جدید در محیط کار در صنایع استخراج مواد معدنی است. الزامی شدن رعایت مقررات بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست در معادن و بالاخص معادن زیرزمینی رابطه‌ای مستقیم در کاهش آسیب‌های فردی، اجتماعی و زیست‌محیطی و در نتیجه افزایش تولید بهینه دارد. با توجه به مطالب مطرح شده در این مقاله می‌توان به این جمع‌بندی رسید که محیط کار و ایمنی دیداری در معادن بایستی به گونه‌ای باشدکه جستجو برای پیدا کردن اطلاعات، عدم انطباق‌ها، جلوگیری ازخطاها و غیره را بتواند خیلی سریع و مفید به دیگران انتقال دهد و با این کار، خطرات محیط کار را تا حد زیادی کاهش دهد.