سنجش پایداری اکولوژیکی زیستگاه‌های جانوری در حوضه‌ی آبخیز بابل رود

پایداری هر سیستمی به بقاء و پایداری اجزاء تشکیل‌دهنده آن بستگی دارد. حفاظت از محیط‌زیست به‌عنوان بستر توسعه، پایداری آن را تضمین می‌کند. ارزیابی توان بوم‌شناختی یکی از ضرورت‌های اساسی در برنامه‌ریزی و مدیریت سرزمین و پیش‌نیاز اصلی نیل به توسعه پایدار به شمار می‌آید که طی آن قابلیت‌های محیطی برای توسعه بر پایه نوع کاربری و فعالیت‌ها‌ی مختلف مشخص می‌شود. هدف از این مطالعه سنجش پایداری اکولوژیکی زیستگاه‌های جانوری در حوضه‌ی آبخیز بابل رود با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (ahp) و ارزیابی توان اکولوژیک مخدوم در محیط gis و بهره‌گیری از نرم‌افزار‌ expert choice است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد از مجموع سطوح واجد توان برای کاربری ‌زیستگاه جانوری درروش مخدوم، ‌در پنج طبقه (کلاس)، رده‌بندی‌شده ‌است. ‌درحالی‌که درروش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (ahp) محدوده موردمطالعه در چهار طبقه (کلاس)، رده‌بندی‌شده‌اند. در این بخش مشخص گردید که طبقه خیلی ضعیف برای زیستگاه جانوری این حوضه وجود ندارد. ‌در کل نتایج تحقیق حاضر نشان داد که مدل توان اکولوژیک مخدوم به‌عنوان پشتیبان تصمیم‌گیری بوده و روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (ahp)، با توجه به شرایط محیطی، مدل مناسبی برای ارزیابی توان اکولوژیکی زیستگاه‌های جانوری در حوضه‌ی آبخیز بابل رود است.