بررسی رابطه بین تولید ناخالص داخلی واقعی، مصرف انرژی، توسعه مالی، درجه باز بودن اقتصاد و شهرنشینی با تخریب محیط زیست در ایران

انتشار گازهای گلخانه ای از عوامل اصلی تغییر اقلیم محسوب می شوند. بررسی ابعاد اقتصادی انتشار گازهای گلخانه ای و آثار محیط زیستی آن، بویژه در شرایط کنونی که حجم گازهای گلخانه ای با روند صعودی در حال افزایش است، اهمیت فراوانی دارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین تولید ناخالص داخلی واقعی، مصرف انرژی، توسعه مالی، باز بودن اقتصاد و شهرنشینی با تخریب محیط زیست (انتشار دی اکسید کربن) در ایران با استفاده از داده‌های فصلی در طی دوره 13971370 می باشد. جهت بررسی رابطه بلندمدت و کوتاه مدت بین متغیرهای پژوهش از الگوی خودتوضیح برداری با وقفه‌های توزیعی (ardl) و روش تصحیح خطا (ecm) استفاده گردید. نتایج نشان داد که تمامی ضرایب در سطح اطمینان 95 درصد معنادار هستند، و متغیرهای مصرف انرژی، درجه باز بودن اقتصاد، نرخ شهرنشینی رابطه مثبت با انتشار دی اکسید کربن در بلندمدت دارد. و متغیرهای تولید ناخالص داخلی واقعی و توسعه مالی رابطه منفی با انتشار دی اکسید کربن در بلندمدت دارد. با توجه به نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می شود سیاست گذاری جایگزینی انرژی مانند توسعه استراتژی های حفظ انرژی، کاهش شدت انرژی، افزایش راندمان انرژی و افزایش استفاده از منابع انرژی پاک را مورد بررسی قرار دهند.

Investigating the relationship between real GDP, energy consumption, financial development, degree of openness of economy and urbanization with environmental degradation in Iran

Greenhouse gas emissions are a major contributor to climate change. It is important to examine the economic aspects of greenhouse gas emissions and its environmental impacts, especially in the current context of increasing volumes of greenhouse gases..The purpose of this study was to investigate the relationship between CO2 emissions, real GDP, energy consumption, financial development, economic openness and urbanization in Iran using seasonal data during the period 19912019. To investigate the longrun and shortrun relationship between the research variables, ARDL and ECM methods were used. The results showed that all coefficients are significant at 95% confidence level, and the variables of energy consumption, degree of openness of economy, urbanization rate have a positive relationship with CO2 emission in the long run. And the variables of real GDP and financial development have a negative relationship with CO2 emissions in the long run. Based on the results of the present study, it is suggested to consider alternative energy policies such as developing energy conservation strategies, reducing energy intensity, increasing energy efficiency and increasing the use of clean energy sources.