ارزیابی اجتماع‌پذیری حیاطِ عِلیینْ در دانشکده هنر و معماری یزد بعد از افزونه پوششِ متحرکِ چوبی آن

با دغدغه توجه به کیفیتهای محیطی، پژوهش حاضر به ارزیابی اجتماع‌پذیری حیاط علیین به مثابه یک فضای‌باز دانشگاهی در شرایط بعد از افزونه پوشش نسبت به حالت قبل آن می‌پردازد. به موازات مطالعات کتابخانه‌ای، نظرات کاربران معطوف به تجربه‌زیسته آنان اعم از دانشجویان(25 نفر) و استادان(13نفر) با اتکا به نتایج پرسشنامه‌های با سوالات باز، بسته، تصویری و کروکی در مطالعات میدانی جمع شده‌است. تدابیر به کارگرفته شده در استخراج نشانه‌های کالبدی و غیرکالبدی ارزیابی اجتماع‌پذیری عبارتند از: مشاهده مشارکتی، عکاسی و یادداشت‌برداری از احوالات حیاط علیین. نتایج بیانگر آنست که اجتماع‌پذیری حیاط علیین به مثابه یک فضای باز دانشگاهی در قالب هفت شاخصه در سه سطح مولفه‌های عینی، ذهنی و عینیذهنی قابل احصاست. حیاط علیین پس از پوشش، در هر هفت شاخص، نشانه‌هایی از متوسط تا قوی برای اجتماع‌پذیرتر بودن نسبت به حالت قبل از پوشش دارد. وجود پوشش در وهله نخست به تقویت نقش مفصلی حیاطِ‌علیین کمک‌کرده‌ و از این رهگذر، گاه این نقش به نقش تازه‌ی مقصدبودنْ تغییرِمکان داده‌ و حیاط به سوی هویتِ مستقل‌داشتن حرکت کرده‌است. شاخصه هفتمی در سطح مولفه‌های ذهنی با عنوان &عاطفی& برای اجتماع‌پذیری حیاط علیین به صورت منحصر به فردی متبلور شده‌است که بیانگر حسّ‌تعلق کاربران به‌ویژه دانشجویان به حیاط است. از شواهد مرتبط با استخراج شاخصه عاطفی می‌توان به نقش زنجیره روایت‌ها از هویت حیاط حاصل از تجربه‌های زیسته دانشجویان دوره‌های مختلف در میزان اجتماع‌پذیری آن اشاره نمود. یکی از روایت‌ها مربوط به ساخت پوشش و مشارکت مستقیم یا غیرمستقیمِ دانشجویان در آن است. چنین روایت زیسته‌ای از همبستگی مثبت میان اجتماع‌پذیری حیاط و مشارکت دانشجویان در ارتقای فضای‌باز دانشگاهی محل‌ تحصیل خود در جهت تامین شرایط مطلوبتر برای حضور بیشتر و موثرتر در فضا خبر می‌دهد.

Evaluating the Sociability of “Ellieen Yard” in the Yazd University’s Art and Architecture School after Applying its Retractable Wooden Cover

Regarding the environmental attributes, this paper compares the sociability of the &Ellieen yard& in Yazd University’s Art and Architecture School after applying its moveable wooden cover to the precover mode. In addition to the library study, the user’s feedback (students: n = 25 and professors: n = 13) on their lived experiences were presented using techniques such as openclosed and visual questionaries. In addition, the field study continued to learn about physical and nonphysical aspects by employing collaborative observation, taking photos, and making notes on indicators and evidence for the sociability of the yard. According to the study, there are seven kinds of elements that address sociability, which is divided into three levels: visual, mental, and visualmental. The case study findings recount the yard after it has been covered by the retractable cover, varying some of the seven factors examined. Initially, the presence of the cover aided in the evolution of the yard’s collective role. At the second level, its position has occasionally been modified to that of a destination. The seventh aspect, termed &emotional,& is unique to &Ellieen Yard& and addresses users’ attachments, particularly students. Based on the associated data that led to this, we may describe the function of a range of narrations that are the product of prior lived experiences shared by numerous generations of students. One of these narrations is about the process of making the yard cover. Such a lived narration indicates a positive correlation between the sociability of the yard and the participation of students in promoting the academic open space (direct or indirect) to provide more favorable conditions for a more effective presence in the space.