طراحی پروتکل یکپارچه‌نگر تحت‌وب مبتنی بر خودمراقبتی و بررسی روایی آن در بیماران دیابتی نوع دو؛ مورد تک آزمودنی

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف طراحی پروتکل یکپارچه نگر مبتنی بر خودمراقبتی به شکل تحت وب و بررسی روایی این پروتکل در بین بیماران دیابتی نوع دو صورت گرفت.مواد و روش‌ها: این پژوهش به لحاظ نوع طرح در دسته پژوهش های موردمنفردبا طرح ab است و جامعه آماری آن را بیماران دیابتی نوع دو با محدوده سنی 80-17سال تشکیل می دادند. به شیوه نمونه گیری هدفمند تعداد سه بیمار دیابتی نوع دو انتخاب شده و از آن ها خواسته شد وارد سایت طراحی شده شوند و در ابتدا به سه پرسش‌نامه خودمراقبتی، کیفیت زندگی بیماران دیابتی و بهزیستی روانشناختی پاسخ داده و میزان قندخون خود (hba1c) را ثبت کنند و سپس وارد پروسه درمان شوند که به شکل تحت وب و در قالب 5 جلسه طراحی شده بود. داده‌های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss21 و براساس تحلیل دیداری و شاخص‌های آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .نتایج: طی تحلیل دیداری نمودارداده‌ها، پروتکل خودمراقبتی تحت‌وب در مورد سه بیمار دیابتی نوع دو اثربخش بود. بدین صورت که این پروتکل درمانی توانسته منجر به کاهش قند خون، افزایش کیفیت زندگی و افزایش بهزیستی روان شناختی در افراد مبتلا به دیابت نوع دو شود.نتیجه گیری: با توجه به اینکه برای بیماری دیابت درمان قطعی فعلا وجود ندارد، استفاده از پروتکل های درمانی مبتنی بر خودمراقبتی که بتواند موارد پزشکی و روانشناختی را با هم در بر داشته باشد در کاهش قندخون این بیماران و پیشگیری از عوارض بیماری بسیار موثر خواهد بود.

Designing a Self-Care Integrated Protocol and Evaluating its Validity in Type 2 Diabetic Patients; the Case of a Single Subject

Introduction: The aim of this study was to design an integrated protocol based on selfcare in web form and to evaluate the validity of this protocol among type 2 diabetic patients.Materials and Methods: In terms of the type of study, this study is in the category of caseindividual studies with AB project and its statistical population consisted of type 2 diabetic patients with an age range of 1780 years. By purposeful sampling method, three type 2 diabetic patients were selected and asked to enter the designed site and first answered the three questionnaires of selfcare, quality of life of diabetic patients and psychological wellbeing and recorded their blood sugar level (HbA1c) and then enter the treatment process, which was designed on the web in the form of 5 sessions. The collected data were analyzed using Spss21 software based on visual analysis and descriptive statistics.Results: During visual analysis of the data graphs, the subordinate selfcare protocol was effective in three type 2 diabetic patients. Thus, this treatment protocol has been able to reduce blood sugar, increase quality of life and increase psychological wellbeing in people with type 2 diabetes.Conclusion: Considering that there is currently no definitive treatment for diabetes, the use of selfcare based treatment protocols that can include medical and psychological cases is very effective in lowering blood sugar in these patients and preventing complications of the diabetes mellitus.Author Contribution: All authors contributed equally in this workConflict of Interest/Funding/Supports: The authors declare that have no conflict of interest/funding/supports in this study.Ethical Considerations: All ethical concerns respected in this study. Also, it was approved in ethical committee of Shahed University (IR.SHAHED.REC.1400.033). Applicable Remarks: To help for design webbased selfcare protocols to improve quality of life in type 2 diabetic patients.