بررسی نقش واسطه ای امید در رابطه بین خود شفقت ورزی با رضایت از زندگی؛ یک مطالعه غیرمداخله ای

مقدمه: شواهد نشان می دهند خودشفقت ورزی بر افزایش رضایت زندگی و ارزیابی های شناختی کلی از زندگی اثرگذار است. هر چند رابطه بین خودشفقت ورزی و رضایت زندگی مورد بررسی قرار گرفته، اما درباره مکانیسم واسطه ای این رابطه مطالعات اندکی وجود دارد. لذا، پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه ای امید در رابطه بین خود شفقت ورزی با رضایت زندگی انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. از بین دانشجویان کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب در سال تحصیلی97-96، 250 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و سپس پرسشنامه های امید، خود شفقت ورزی و رضایت زندگی را تکمیل کردند. داده های جمع آوری شده با استفاده از همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد خود شفقت ورزی با رضایت زندگی رابطه مستقیم، مثبت و معنادار دارد (0.527 =β) (p<0.01). خود شفقت ورزی با امید رابطه مستقیم، مثبت و معنادار داشته (0.453 = β) (p<0.01) و امید با رضایت زندگی رابطه مستقیم، مثبت و معنادار دارد (0.445 = β) (p<0.01). همچنین نتایج آزمون سوبل نشان داد امید در رابطه بین خود شفقت ورزی با رضایت زندگی نقش واسطه ای دارد (0.445 = β) (p<0.01).نتیجه گیری: مطالعه حاضر بر نقش مستقیم خودشفقت ورزی روی رضایت زندگی و نقش واسطه ای امید به عنوان یک مکانیسم مهم در رابطه بین خودشفقت ورزی با رضایت زندگی تاکید دارد. بنابراین، بهبود سطح خودشفقت ورزی و امید می تواند روش خوبی برای حمایت از افراد در زندگی روزمره و افزایش میزان ارزیابی های مثبت آنها از زندگی شان باشد.

A Mediating Role of Hope in the Relationship between Self-Compassion and Life Satisfaction; a non-Interventional Study

Introduction: Evidence suggests that selfcompassion affects life satisfaction and overall cognitive assessments of life. Although the relationship between selfcompassion and life satisfaction has been examined, there are few studies on the mediating mechanism of this relationship. Therefore, the present study aimed to determine the mediating role of hope in the relationship between selfcompassion and life satisfaction.Materials and methods: The present study was descriptive and correlation type. Among undergraduate students of Islamic Azad University, South Tehran Branch, 250 students were selected through multistage cluster sampling and completed Hope Scale, SelfCompassion Scale and Satisfaction with life scale. The collected data were analyzed using Pearson correlation and structural equation modeling.Results: The results showed that the selfcompassion has a direct, positive and significant correlation with life satisfaction ( beta;=0.527) (P<0.01); self compassion has a direct, positive and significant correlation with hope ( beta;=0.453) (P<0.01); and hope has a direct, positive and significant correlation with life satisfaction ( beta;=0.445) (P<0.01). Also, the results of the Sobel test showed that hope has a mediator role in the relationship between selfcompassion and life satisfaction ( beta;=0.445) (P<0.01).Conclusion: The present study emphasizes the direct role of selfcompassion on life satisfaction and the mediating role of hope as an important mechanism in the relationship between selfcompassion and life satisfaction. Therefore, improving selfcompassion and hope can be a good way to support individuals in everyday life and increases their positive assessments of their lives.