|
|
|
|
تحلیل التناص القرآنی مع نهج البلاغة؛ خطبة 199 نموذجا
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
قادری قادر ,نجفیان جمیلة
|
|
منبع
|
دراسات حديثه في نهج البلاغه - 2022 - دوره : 5 - شماره : 2 - صفحه:15 -30
|
|
چکیده
|
پیوند ناگسستنی مفاهیم نهج‌البلاغه و قرآن کریم، از ژرفای بسیاری برخوردار است و به روساخت، محدود نمی‌شود؛ بلکه در سطح ژرف‌ساخت، پیوندی عمیق میان این دو کتاب برقرار است؛ به‌طوری‌که در بسیاری از موارد، درک دقیق معنای موردنظر امام (ع) جز از طریق آشنایی با متن پنهان و شناخت چگونگی رابطه این دو کتاب با یکدیگر میسر نیست. خطبه 199 نهج‌البلاغه یکی از تاثیرگذارترین سخنان امام علی (ع) می‌باشد که در آن به چهار موضوع مهم: اهمیت و آثار نماز، زکات خالصانه، امانت‌داری و آگاهی خداوند از اعمال انسان، می‌پردازد. فراوانی تعامل کلام امام علی (ع) با قرآن کریم از ویژگی‌های بارز نهج‌البلاغه بشمار می‌رود و این مسئله نشان می‌دهد که امام آگاهانه از متن قرآن استفاده می‌کنند تا بتوانند مقصود خود را به‌صورت بهتر و جذاب‌تر بیان کنند. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی، اقسام سه‌گانه بینامتنیت یعنی؛ شیوه نفی جزئی یا اجترار، نفی متوازی یا امتصاص و نفی کلی یا حوار را در کلام حضرت موردبررسی قرار می‌دهد. بررسی‌های انجام‌شده نشان می‌دهد که در این خطبه، بیشترین بسامد بینامتنی با به‌کارگیری پنج مورد بینامتنی در موضوع نماز است و در کل، نفی متوازی یا امتصاص در این خطبه از بسامد بیشتری برخوردار است و این امر نشانگر شدت پایبندی امام به تطبیق کلام خویش با کلام الهی می‌باشد.
|
|
کلیدواژه
|
القرآن الکریم، نهج البلاغة، خطبة 199، التناص، النفی المتوازی
|
|
آدرس
|
جامعه بیام نور, قسم اللغه العربیه وآدابها, ایران, جامعه بیام نور, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|